Park Narodowy Brecon Beacons

Park Narodowy Brecon Beacons

Brecon Beacons National Park
Parc Cenedlaethol Bannau Brycheiniog

Panorama parku z widokiem na najwyższy szczyt – Pen y Fan
park narodowy
Państwo	Wielka Brytania
Księstwo	Walia
Data utworzenia	1957
Powierzchnia	1347 km²
Położenie na mapie Walii Park Narodowy Brecon Beacons
Położenie na mapie Wielkiej Brytanii Park Narodowy Brecon Beacons
51°53′N 3°26′W/51,883333 -3,433333
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Park Narodowy Brecon Beacons (ang. Brecon Beacons National Park, wal. Parc Cenedlaethol Bannau Brycheiniog) – park narodowy w południowej Walii (Wielka Brytania), o powierzchni 1347 km². Założony został w 1957 roku^[1], jako trzeci w Walii po parkach narodowych Snowdonia (1951) i Pembrokeshire Coast (1952).

Park narodowy obejmuje cztery masywy górskie: Black Mountain, Fforest Fawr, Brecon Beacons i Black Mountains^[2], a także dolinę rzeki Usk. Rozciąga się od miasta Llandeilo na zachodzie, po Hay-on-Wye na północnym wschodnie i Pontypool na południowym wschodzie. Większość parku stanowią łąki i wrzosowiska, na których wypasane są walijskie kuce górskie i górskie owce walijskie.

Obszar parku znajduje się w granicach dziewięciu jednostek administracyjnych – Powys (66,1% powierzchni parku), Carmarthenshire (16,7%), Monmouthshire (11,1%), Rhondda Cynon Taff (3,9%), Merthyr Tydfil (1,8%), Blaenau Gwent (0,2%), Torfaen (0,1%), Neath Port Talbot (<0,1%) i Caerphilly (<0,1%)^[a]. Na terenie parku zamieszkuje 32 654 osób (2001), z czego niemal połowa w położonych w jego granicach miejscowościach Brecon, Crickhowell, Gilwern, Hay-on-Wye i Talgarth. Na obrzeżu parku, lecz poza jego granicami, znajdują się miejscowości: Abergavenny, Pontypool, Blaenavon, Brynmawr, Ebbw Vale, Tredegar, Merthyr Tydfil, Hirwaun, Glynneath, Ystradgynlais, Brynamman, Ammanford, Llandeilo i Llandovery^[1].

Zarząd parku narodowego jest właścicielem 13,5% obszaru parku (ok. 19 tys. hektarów). 7,7% obszaru znajduje się w posiadaniu rządowej agencji Forestry Commission(inne języki), 4,2% należy do przedsiębiorstwa wodociągowego Welsh Water(inne języki), 3,7% do organizacji National Trust, a 0,8% do Countryside Council for Wales(inne języki). Pozostałe tereny (około 70% powierzchni parku) stanowi własność prywatną^[1].