Patent

Ten artykuł od 2010-12 wymaga zweryfikowania podanych informacji: należy uściślić, doprecyzować i uzupełnić definicje zawarte w artykule.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Patent (łac. patens, dopełniacz patentis, otwarty, jawny, od patēre, być otwartym, widocznym, dostępnym^[1]) – ograniczone w czasie prawa właściciela rozwiązania technicznego do wyłącznego korzystania z wynalazku lub wynalazków będących przedmiotem patentu w celach zawodowych lub zarobkowych na terenie państwa, które decyzją administracyjną patentu udzieliło, pod warunkiem wniesienia opłat za co najmniej pierwszy okres ochrony (tzw. ochrony patentowej) od daty zgłoszenia.

Przyznanie patentu nie oznacza automatycznie przyznania prawa do korzystania z opatentowanego wynalazku. Może to wynikać z obowiązujących w danym kraju innych regulacji prawnych lub z tego, że urzeczywistnienie wynalazku pociąga za sobą naruszenie innych patentów. Na przykład posiadacz patentu na konstrukcję broni niekoniecznie będzie miał prawo taką broń wytworzyć, a posiadacz patentu na nową konstrukcję opon może mieć problem z patentami na zastosowanie konkretnego składu gumy do opon, opatentowanego przez inną osobę.

Okres, na jaki powinna być przyznawana ochrona patentowa, jest przedmiotem sporów wśród ekonomistów^[2].