Paul Biya

Ten artykuł należy dopracować:

od 2020-08 → zaktualizować na podstawie najświeższych informacji,
od 2020-08 → dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł.
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Paul Biya

Paul Biya (2022)
Data i miejsce urodzenia	13 lutego 1933 Mvomeka’a
2. Prezydent Kamerunu
Okres	od 6 listopada 1982
Przynależność polityczna	Demokratyczne Zgromadzenie Narodu Kameruńskiego
Poprzednik	Ahmadou Ahidjo
1. Premier Kamerunu
Okres	od 30 czerwca 1975 do 6 listopada 1982
Przynależność polityczna	Narodowy Związek Kameruński
Poprzednik	urząd utworzony
Następca	Bello Bouba Maigari
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Paul Barthélemy Biya (ur. 13 lutego 1933 w Mvomeka’a) – kameruński polityk, premier Kamerunu w latach 1975–1982, prezydent kraju od 1982.

Urodzony w ubogiej katolickiej rodzinie, wykształcony na francuskich uczelniach, w latach 60. XX w. rozpoczął karierę urzędniczą w administracji prezydenta Ahmadou Ahidjo; pełnił funkcje ministerialne. W 1975 uzyskał nominację na stanowisko premiera. W 1982, po złożeniu urzędu z powodów zdrowotnych przez Ahidjo, został – z mocy prawa – prezydentem Kamerunu. Pierwsze lata jego samodzielnych rządów charakteryzowały się konsolidacją i monopolem władzy jednej partii oraz próbą zamachu stanu. W 1982 i 1988 był jedynym kandydatem w wyborach prezydenckich.

W 1990, pod wpływem nacisków kształtującej się opozycji i części społeczeństwa, wprowadził system wielopartyjny, jednak pierwsze wielopartyjne wybory parlamentarne i prezydenckie przeprowadzone w 1992 naznaczone były licznymi fałszerstwami. Dzięki przyjętym w 1996 poprawkom do konstytucji Paul Biya mógł z powodzeniem ubiegać się o kolejne reelekcje w wyborach w 1997 oraz w 2004. Żadne z nich nie odbyły się bez zarzutów o manipulacje. W 2008 zniósł limit kadencji głowy państwa, co umożliwiło mu dalsze sprawowanie władzy.

Na arenie międzynarodowej prowadzi ustabilizowaną i niekonfrontacyjną politykę. Najściślej współpracuje z Francją, Chinami, Stanami Zjednoczonymi oraz państwami regionu. Polityka wewnętrzna prezydenta Biyi krytykowana jest przez organizacje broniące praw człowieka, które przypisują mu ograniczanie swobód politycznych i łamanie innych praw obywateli. Obok zarzutów o tłumienie wolności mediów, marginalizacji wielu grup etnicznych i tolerancji wobec korupcji, donoszą one o zgromadzeniu przez prezydenta majątku wynoszącego ok. 100 mln USD.