Pelikan indyjski

Pelikan indyjski

Pelecanus philippensis[1]
Gmelin, 1789
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ptaki
Podgromada	Neornithes
Infragromada	ptaki neognatyczne
Rząd	pelikanowe
Podrząd	pelikanowce
Rodzina	pelikany
Rodzaj	Pelecanus
Gatunek	pelikan indyjski
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]
bliski zagrożenia
Systematyka w Wikispecies
Multimedia w Wikimedia Commons

Pelikan indyjski^[3], pelikan siwy, pelikan ciemnoskrzydły^[4] (Pelecanus philippensis) – gatunek dużego ptaka wodnego z rodziny pelikanów (Pelecanidae), zamieszkujący Azję Południową i Południowo-Wschodnią. Nie wyróżnia się podgatunków^[5][6].

Morfologia

Długość ciała: 127–152 cm; długość dzioba 28,5–35,5 cm; rozpiętość skrzydeł 213–250 cm, masa ciała 5,1–5,7 kg^[5].

Ubarwienie szarobiałe, końce skrzydeł czarne. Dziób różowawy, worek gardzielowy szarawy z ciemniejszymi, szarymi cętkami. Kończyny szare^[4].

Występowanie

Dawniej szeroko rozpowszechniony w południowej Azji, obecnie jego zasięg występowania jest znacznie mniejszy. Obszary lęgowe ograniczone są do zachodnich, południowych i wschodnich Indii, Sri Lanki i Kambodży, niewielka populacja lęgowa na Sumatrze; prawdopodobnie nie lęgnie się już w Mjanmie, a na Filipinach po raz ostatni lęgi stwierdzono w 1972 roku. Poza sezonem lęgowym spotykany także w Nepalu, Mjanmie, Tajlandii, Laosie i Wietnamie^[5].

Ekologia

Zamieszkuje różnorodne głębokie i płytkie mokradła i zbiorniki wodne, zarówno sztuczne, jak i naturalne, słodkowodne i słone, otwarte i zalesione. Rozmnaża się kolonijnie na krzewach akacji, na wysokich drzewach lub palmach. Żywi się głównie rybami, żerując na otwartych wodach. Niektóre populacje są osiadłe^[2].

Status

IUCN od 2007 roku uznaje pelikana indyjskiego za gatunek bliski zagrożenia (NT, Near Threatened); wcześniej, od 1994 roku klasyfikowano go jako gatunek narażony (VU, Vulnerable). Liczebność światowej populacji szacuje się na około 8700 – 12 000 dorosłych osobników. Liczebność gatunku gwałtownie malała w XX wieku, później się ustabilizowała, a niektóre populacje zaczęły się zwiększać dzięki podjętym działaniom ochronnym. Nadal jednak globalny trend liczebności uznawany jest za spadkowy^[2].