Piawa

Piawa

Piave

Piawa w gminie Susegana
Kontynent	Europa
Państwo	Włochy
Rzeka
Długość	220 km
Spadek	9,3 ‰
Powierzchnia zlewni	4126,84 km²
Źródło
Miejsce	Monte Peralba
Wysokość	2037 m n.p.m.
Współrzędne	46°37′24″N 12°42′36″E/46,623333 12,710000
Ujście
Recypient	Morze Adriatyckie
Współrzędne	45°31′45,5″N 12°43′41,5″E/45,529300 12,728200
Mapa
Położenie na mapie Włoch źródło ujście
Multimedia w Wikimedia Commons
Hasło w Wikisłowniku

Piawa (wł. Piave, łac. Plavis) – rzeka w północno-wschodnich Włoszech. Jej długość to 220 km^[1].

Źródło w Alpach przy granicy z Austrią, płynie w kierunku południowo-wschodnim i kończy swój bieg w Zatoce Weneckiej Morza Adriatyckiego.

Główna linia oporu włoskiego podczas I wojny światowej po nieprzynoszących rozstrzygnięcia dwunastu bitwach nad Isonzo.

15 czerwca 1918 r. Austriacy rozpoczęli bitwę nad Piawą, poprzedzoną przygotowaniem artyleryjskim. W trakcie walk użyto m.in. gazów bojowych. Sztab austriacki zakładał, że po złamaniu włoskiego oporu uda się wojskom austro-węgierskim wedrzeć w głąb Włoch. 19 czerwca Włosi przeszli do kontruderzenia i wyparli przeciwnika z zajętych po pierwszych sukcesach terenów. Bitwa, zakończona 25 czerwca, jest symbolem agonii monarchii Austro-Węgierskiej – wykazała jej słabość militarną i wewnętrzną.