Piotr Jaroszewicz (1973) | |
Data i miejsce urodzenia |
8 października 1909 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
1 września 1992 |
Prezes Rady Ministrów | |
Okres |
od 23 grudnia 1970 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca | |
Wiceprezes Rady Ministrów | |
Okres |
od 21 listopada 1952 |
Przynależność polityczna | |
Minister górnictwa węglowego | |
Okres |
od 14 maja 1954[1] |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca | |
Odznaczenia | |
Odebrane: |
generał dywizji | |
Data i miejsce urodzenia |
8 października 1909 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
1 września 1992 |
Przebieg służby | |
Lata służby |
1943–1960 |
Siły zbrojne | |
Jednostki |
1 Korpus Polski |
Stanowiska |
Zastępca szefa Wydziału Polityczno-Wychowawczego 2 DP |
Główne wojny i bitwy | |
Późniejsza praca |
polityk |
Piotr Jaroszewicz (ur. 25 września?/8 października 1909 w Nieświeżu, zm. 1 września 1992 w Warszawie) – polski nauczyciel, polityk i działacz komunistyczny. Wicepremier (1952–1970) oraz minister górnictwa (1954–1955) i następnie minister górnictwa węglowego (1955–1956). Generał dywizji Wojska Polskiego, prezes Rady Ministrów w latach 1970–1980, członek Biura Politycznego KC PZPR (1970–1980), członek prezydium Ogólnopolskiego Komitetu Frontu Jedności Narodu (1971–1981) oraz członek Komisji Wojskowej Biura Politycznego KC PZPR, nadzorującej Wojsko Polskie od maja 1949[2]. Poseł na Sejm Ustawodawczy oraz na Sejm PRL I, II, III, IV, V, VI, VII i VIII kadencji. Budowniczy Polski Ludowej.