Plesiochronous Digital Hierarchy

Plezjochroniczna hierarchia cyfrowa (ang. Plesiochronous Digital Hierarchy, PDH) − technologia używana w sieciach telekomunikacyjnych. Termin plesiochronous pochodzi z greki (plesio − prawie, chronos − czas). Oznacza to, że elementy sieci PDH są ze sobą zsynchronizowane, ale nieidealnie, gdyż każdy z elementów sieci posiada swój zegar. System PDH oparty jest na modulacji impulsowo-kodowej (PCM). Pojedynczy kanał ma przepływność 64 kb/s (8 × 8 kHz = 64 kb/s), co pozwala na przesyłanie jednej nieskompresowanej rozmowy telefonicznej. Systemy PDH przy multipleksacji wykorzystują zwielokrotnienie z podziałem czasu TDM (ang. Time Division Multiplexing). Zwielokrotnienie sygnału następuje w kolejnych poziomach wykorzystując dopełnienie impulsowe.