Plik binarny

Plik binarny – plik o dowolnej zawartości, oznacza wszystkie pliki poza plikami tekstowymi zawierającymi tekst zapisany w ustalonym sposobie kodowania znaków drukarskich, wraz z kodami sterującymi, w tym także kod znaku końca pliku – ^Z.

Pojęcie pliku tekstowego, wprowadzono w początkach rozwoju technik komputerowych, gdy komputery współpracowały z tekstowymi urządzeniami do pobierania i drukowania tekstów takimi jak dalekopisy, drukarki tekstowe, czytniki kart dziurkowanych.

Niemal wszystkie języki wysokiego poziomu mają oddzielne mechanizmy do obsługi plików tekstowych i binarnych.

Systemy operacyjne, podczas operacji na plikach, nie rozróżniają plików tekstowych i binarnych np. Unix. W DOS i Windows, wykonując niektóre operacje na plikach np. kopiowanie lub łączenie plików (copy, xcopy), porównywanie plików (fc) inaczej traktuje pliki tekstowe i binarne. DOS domyślnie traktuje plik jako plik tekstowy, a po napotkaniu w nim kodu sterującego ^Z, uznaje że to jest koniec pliku, nie wysyła pozostałej części do drukarki. W niektórych poleceniach DOS, dokonujących operacji na zawartości pliku, istnieje możliwość deklarowania, że dany plik jest plikiem binarnym (/b). W przypadku braku określenia typu pliku System Windows próbuje rozpoznać czy wybrany plik jest plikiem tekstowym.