Our website is made possible by displaying online advertisements to our visitors.
Please consider supporting us by disabling your ad blocker.

Responsive image


Pojezierze Bytowskie

Pojezierze Bytowskie
Mapa regionu
Prowincja

Niż Środkowoeuropejski

Podprowincja

Pojezierza Południowobałtyckie

Makroregion

Pojezierze Zachodniopomorskie

Mezoregion

Pojezierze Bytowskie

Zajmowane
jednostki
administracyjne

Polska:
woj. zachodniopomorskie,
woj. pomorskie

Pojezierze Bytowskie (kaszb. Bëtowsczé Pòjezerzé, 314.47) – mezoregion w północno-wschodniej części Pojezierza Zachodniopomorskiego. Na północy przechodzi w Wysoczyznę Polanowską, na południu w Równinę Charzykowską i Dolinę Gwdy, na wschodzie w Pojezierze Kaszubskie i mezoregion Borów Tucholskich, na zachodzie w Pojezierze Drawskie[1][2]. Rozciąga się na powierzchni około 1400 km², przy około 70 km długości wzdłuż osi wschód–zachód i około 20 km szerokości wzdłuż osi północ–południe[2]. Pojezierze ze względu na typ mezoregionu zaliczane jest do wysoczyzn młodoglacjalnych przeważnie z jeziorami w regionie nizin i obniżeń[1].

Wieża widokowa na Siemierzyckiej Górze

Mezoregion cechują najwyższe wysokości bezwzględne w makroregionie, z punktem kulminacyjnym – Siemierzycką Górą – o wysokości 256,5 m n.p.m., będącym jednocześnie najwyższym wzniesieniem Pojezierza Zachodniopomorskiego[3][4][5]. Na południowy zachód od Miastka wznoszą się Góry Szybskie z wysokościami dochodzącymi do 236 m n.p.m.[2] Pasmo czołowomorenowe pojezierza zbudowane jest z utworów lodowcowych, przede wszystkim glin zwałowych, o znacznej miąższości, przekraczającej miejscami 200 m. Materiał ten charakteryzuje się bardzo niską zawartością wapnia, co ma istotny wpływ na różnorodność ekologiczną i typologiczną jezior oraz szaty roślinnej[3].

Wysoki pas moren czołowych biegnących w obrębie mezoregionu stanowi dział wodny pomiędzy ciekami płynącymi w kierunku Morza Bałtyckiego a ciekami płynącymi na południe, do Pradoliny Toruńsko-Eberswaldzkiej. W obszarze mezoregionu źródła mają płynące w kierunku południowym Czernica i Brda oraz płynące na północ dopływy ParsętyPerznica i Radusza, dopływy SłupiKamienica i Bytowa, a także Wieprza i jej dopływ Grabowa[4].

Według alternatywnej propozycji podziału fizycznogeograficznego autorstwa Józefa Sylwestrzaka granice Pojezierza Bytowskiego rozciągają się szerzej, obejmując większość Wysoczyzny Polanowskiej standardowego podziału Jerzego Kondrackiego[6].

  1. a b Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie mapa
    BŁĄD PRZYPISÓW
  2. a b c Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie Kondracki
    BŁĄD PRZYPISÓW
  3. a b Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie Jasnowska7_12
    BŁĄD PRZYPISÓW
  4. a b Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie Jasnowska194_195
    BŁĄD PRZYPISÓW
  5. Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie arkusz
    BŁĄD PRZYPISÓW
  6. Józef Sylwestrzak (red.), Pojezierze Bytowskie – Monografia geograficzno-ekonomiczna, Gdańsk: Gdańskie Towarzystwo Naukowe, 1978, s. 248.

Previous Page Next Page








Responsive image

Responsive image