Portrety fajumskie – malowane wizerunki zmarłych tworzone techniką enkaustyczną, których ośrodkiem produkcji był rejon dolnoegipskiej oazy Fajum, głównie w okresie rzymskim[1].
Malarstwo to obejmuje około 700 wykonanych na drewnie portretów, które wraz z zabalsamowanymi zwłokami składano do grobów. Odnaleziono je na zhellenizowanych terenach Egiptu, głównie na cmentarzyskach w oazie Fajum i cmentarzu rzymskim w Antinoopolis. Fajumskie portrety sepulkralne pochodzą z I-IV w. n.e.[2][3] i prezentując różnorodność postaci ówczesnego świata, stanowią bogaty materiał poznawczy tej epoki[4].
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie stsz
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie ess