Proksybarbal
|
Nazewnictwo
|
|
Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
|
5-allilo-5-(2-hydroksypropylo)pirymidyno-2,4,6(1H,3H,5H)-trion
|
Inne nazwy i oznaczenia
|
farm.
|
łac. acidum 5-allyl-5-(β-hydroxypropylbarbituricum), proxibarbalum, proxibarbitalum
|
inne
|
proksybarbital, kwas 5-allilo-5- (2-hydroksypropylo)barbiturowy
|
|
Ogólne informacje
|
Wzór sumaryczny
|
C10H14N2O4
|
Masa molowa
|
226,23 g/mol
|
Identyfikacja
|
Numer CAS
|
2537-29-3
|
PubChem
|
17336
|
DrugBank
|
DB13253
|
SMILES
|
CC(CC1(C(=O)NC(=O)NC1=O)CC=C)O
|
|
InChI
|
InChI=1S/C10H14N2O4/c1-3-4-10(5-6(2)13)7(14)11-9(16)12-8(10)15/h3,6,13H,1,4-5H2,2H3,(H2,11,12,14,15,16)
|
InChIKey
|
VNLMRPAWAMPLNZ-UHFFFAOYSA-N
|
|
|
|
Klasyfikacja medyczna
|
ATC
|
N05CA22
|
|
Proksybarbal – organiczny związek chemiczny, pochodna kwasu barbiturowego o działaniu uspokajającym, kojącym ośrodkowy układ nerwowy. Nie działa nasennie. Punkt uchwytu działania leku znajduje się w tworze siatkowatym pnia mózgu oraz w podwzgórzu. Wpływa korzystnie na zaburzenia regulacji autonomicznych pochodzenia ośrodkowego. Działanie leku ujawnia się po kilku dniach stosowania. Nie wywołuje zależności lekowej, nawet po kilkumiesięcznym okresie stosowania.
Oryginalny, polski lek zsyntetyzowany w 1956 roku w laboratoriach Akademii Medycznej we Wrocławiu przez Bogusława Bobrańskiego. Jeleniogórskie Zakłady Farmaceutyczne Polfa rozpoczęły produkcję tabletek zawierających 50 mg proksybarbalu pod nazwą handlową Ipronal, którą zakończono w 1999 roku. Obecnie w Polsce preparat jest niedostępny (poza importem docelowym z Węgier).
Poza Polską proksybarbal jest lekiem mało znanym i rzadko stosowanym.