Renminbi

Renminbi, w skrócie RMB (chiń. upr. 人民币; chiń. trad. 人民幣; pinyin rénmínbì; dosł. „waluta ludowa”) – oficjalna waluta Chińskiej Republiki Ludowej.

Podstawową jednostką renminbi jest yuan (chiń. upr. 元 lub 圆; chiń. trad. 圓; pinyin yuán), kod ISO 4217 to CNY (skrót od ang. chinese yuan). Jeden yuan dzieli się na 10 jiao (角), a jeden jiao na 10 fenów (分). Wszystkie nominały, od najmniejszego 1 jiao, do największego 100 yuanów, dostępne są w postaci banknotów. W monetach obiegowych występują nominały od 1 fena do 1 yuana.

Słowo „yuan” jest również używane w odniesieniu do chińskiej waluty (w znaczeniu ogólnym), zwłaszcza w kontekście międzynarodowym. Potocznym określeniem yuana w języku chińskim jest „kuai” (块), czyli „kawałek”; a „jiao” jest potocznie nazywany „mao” (毛), czyli „włos” (tym samym znakiem zapisuje się popularne w Chinach nazwisko, które nosił m.in. Mao Zedong).

Chińska waluta posiada dwa odrębne rynki: wewnętrzny dla rezydentów tzw. onshore renminbi oraz zewnętrzny tzw. offshore renminbi. Na rynku wewnętrznym obowiązującą walutą jest CNY^[2]. Na rynku zewnętrznym (w tym zagranicznym) waluty oznaczone są różnymi skrótami: w Hongkongu – CNH, Tajwanie – CNT, Singapurze – CNS^[3].