Our website is made possible by displaying online advertisements to our visitors.
Please consider supporting us by disabling your ad blocker.

Responsive image


Ric Flair

Ric Flair
Ilustracja
Ric Flair na konwencie GalaxyCon Austin w 2023 roku
Imię i nazwisko

Fred Phillips, Fred Demaree lub Fred Stewart (1949)
Richard Morgan Fleiger (od 1949)

Data i miejsce urodzenia

25 lutego 1949
Memphis, Tennessee, Stany Zjednoczone

Współmałżonek

Leslie Goodman (1971–1983)
Elizabeth Harrell (1983–2006)
Tiffany VanDemark (2006–2009)
Jackie Beems (2009–2012)

Dzieci

Charlotte Flair,
David Flair,
Morgan Flair,
Reid Flair

Kariera profesjonalnego wrestlera
Pseudonimy
ringowe

Ric Flair

Wzrost

180 cm[1]

Masa ciała

110 kg[1]

Zapowiadany z

Charlotte, Karolina Północna[2]

Trenerzy

Billy Robinson, Verne Gagne

Debiut

10 grudnia 1972

Emerytura

31 lipca 2022

Strona internetowa

Richard Morgan Fliehr (ur. 25 lutego 1949 jako Fred Phillips, Fred Demaree lub Fred Stewart) – amerykański wrestler posługujący się pseudonimem Ric Flair. W czasie swojej prawie trzydziestodziewięcioletniej kariery występował w organizacjach National Wrestling Alliance (NWA), World Championship Wrestling (WCW), World Wrestling Federation / Entertainment (WWF, później WWE) i Total Nonstop Action (TNA).

W latach 1981–1992 sześciokrotnie został wyróżniony przez magazyn Pro Wrestling Illustrated jako najlepszy wrestler. Jest rekordowym, dziewięciokrotnym mistrzem NWA World Heavyweight i rekordowym ośmiokrotnym mistrzem WCW World Heavyweight. WWE uznaje go za rekordowego, szesnastokrotnego mistrza świata, wliczając w to jego dwa panowania jako mistrz WWF[3]. W rzeczywistości liczba jego panowań z tytułami o statusie światowym (mającymi World w nazwie) wynosi od 16 do 25 w zależności od sposobu ich uznawania[4]. On sam uważa się za 21-krotnego mistrza świata[5].

Przez większą część swojej kariery był heelem. Zdobywał mistrzostwa dzięki oszustwom. Słynął z lekkodusznego charakteru, radosnego wycia i braku szacunku do przeciwników. Nazywano go najbrudniejszym zawodnikiem w grze. Swój pseudonim The Nature Boy przejął po zawodniku, którym się inspirował i którego później pokonał w walce, Buddym Rogersie. Razem z innymi heelami tworzył grupę The Four Horsemen. Pod koniec swojej kariery i na emeryturze wspomagał rozwój kariery wrestlerskiej swoich dzieci, córki Charlotte oraz synów Davida i Reida.

Należy do kilku galerii sławy, w tym do: NWA Hall of Fame, Professional Wrestling Hall of Fame and Museum i St. Louis Wrestling Hall of Fame. Jest jedyną osobą przyłączoną do WWE Hall of Fame dwukrotnie – raz indywidualnie i raz jako członek grupy The Four Horsemen.

  1. a b Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu <ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwie cagematch
    BŁĄD PRZYPISÓW
  2. Ric Flair [online], WWE [dostęp 2018-04-28] (ang.).
  3. Ric Flair's Title History [online], WWE, 12 stycznia 2016 [dostęp 2018-05-07] [zarchiwizowane z adresu 2016-01-12] (ang.).
  4. Buck Woodward, RIC FLAIR: THE 16-TIME... 18-TIME ... 21-TIME... EXACTLY HOW MANY TIMES HAS HE BEEN WORLD CHAMPION? [online], PWInsider.com, 2 kwietnia 2008 [dostęp 2018-05-07] (ang.).
  5. Ric Flair Return. Ric Flair YouTube. 2009-11-01. [dostęp 2018-05-07].

Previous Page Next Page






ريك فلير Arabic ريك فلير ARZ ریک فلر AZB Ric Flair BAR Рик Светкавицата Bulgarian Ric Flair Catalan Ric Flair Czech Ric Flair Danish Ric Flair German Ρικ Φλερ Greek

Responsive image

Responsive image