Rolf Singer prawdopodobnie 1945 r. | |
Data i miejsce urodzenia |
23 czerwca 1906 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
18 stycznia 1994 |
Zawód, zajęcie | |
Narodowość |
niemiecka |
Rodzice |
Albert Singer i Eva Hennicke |
Małżeństwo |
Martha Kupfer |
Dzieci |
Amparo Heidi |
Rolf Singer (ur. 23 czerwca 1906 w Schliersee, Bawaria, Niemcy, zm. 18 stycznia 1994 w Chicago, Illinois, Stany Zjednoczone) – niemiecki mykolog i jeden z najważniejszych taksonomistów pieczarkowców w XX wieku.
Był jedynym dzieckiem malarza Alberta Singera i jego żony Evy (z domu Hennicke). Grzybami interesował się od dzieciństwa. Początkowo przynosił grzyby do lokalnego leśniczego w celu identyfikacji, ale gdy Rolf miał dziewięć lat, leśnik oświadczył, że chłopiec ma od niego większą wiedzę na temat grzybów. Uczęszczał do gimnazjum w Pasing i Amberg, później studiował chemię na uniwersytecie w Monachium. W 1928 r. przeprowadził się do Wiednia, aby kształcić się pod okiem botanika Richarda von Wettsteina. W 1931 roku obronił stopień doktora na uniwersytecie w Wiedniu swoją pracą monograficzną na temat rodzaju Russula. Później pracował w Monachium. Z powodu narodowego socjalizmu w Niemczech uciekł do Wiednia w roku 1933, gdzie poznał swoją przyszłą żonę Marthe („Mimi”) Kupfer. Rok później wyemigrował do Barcelony w Hiszpanii i od kwietnia 1934 do lutego 1935 był czasowo związany z Uniwersytetem Barcelońskim i Barcelońskim Instytutem Botanicznym. Aresztowany w 1935, zamiast ekstradycji do Rzeszy, wypuszczony do Francji, gdzie niecały rok pracował w Muzeum Historii Naturalnej w Paryżu. W latach 1935-40 pracował w Instytucie Botanicznym im. Komarowa w Leningradzie, gdzie współpracował nad klasyfikacją hub (ang. polypores) z Apollinarijem Bondarcewem. W Leningradzie nie uznano jego doktoratu z Wiednia i dlatego obronił kolejny doktorat na leningradzkiej uczelni. Praca ta dała przyczynek do jego monumentalnego dzieła The Agaricales in Modern Taxonomy. Tuż przed oblężeniem Leningradu przez Władywostok przedostał się do Stanów Zjednoczonych i od 1941 r. pracował jako dyrektor w Farlow Herbarium of Cryptogamic Botany na Harvardzie. W latach 1948-62 pracował jako profesor nadzwyczajny w Instytucie Miguela Lillo w Tucumán w Argentynie, a w latach 1962-67 w Buenos Aires, a w kolejnym roku w Chile. Po powrocie do Stanów od 1968 pracował w Muzeum Historii Naturalnej w Chicago[1][2][3].