SMS Dresden (1907)

Zobacz też: inne jednostki pływające o tej nazwie.

SMS Dresden

SMS „Dresden” w Kanale Kilońskim
Klasa	krążownik lekki
Typ	Dresden
Historia
Stocznia	Blohm & Voss
Położenie stępki	1906
Wodowanie	5 października 1907
Kaiserliche Marine
Wejście do służby	14 listopada 1908
Wycofanie ze służby	14 marca 1915
Los okrętu	samozatopiony w Zatoce Cumberland Wyspy Robinsona
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	standardowa: 3644 pełna: 4268 ton
Długość	118,3 m
Szerokość	13,5 m
Zanurzenie	5,53 m
Napęd
2 turbiny; 12 kotłów opalanych węglem; 4 śruby napędowe; moc: 15 000 KM
Prędkość	24 węzły
Zasięg	3600 Mm
Uzbrojenie
10 dział kal. 105 mm typu SK L/40 (2×II, 6×I), 8 dział kal. 52 mm typu SK L/55 2 wyrzutnie torpedowe kaliber 450 mm.
Opancerzenie
stanowisko dowodzenia 100 mm, pokład 80 mm, artyleria główna 50 mm.
Załoga	361 ludzi
Multimedia w Wikimedia Commons

SMS Dresden – krążownik lekki (lub mały krążownik, niem. Kleiner Kreuzer^[a]) Kaiserliche Marine, o wyporności 3644 ton. Jednostka prototypowa typu Dresden, której stępkę położono w stoczni Blohm & Voss w Hamburgu w roku 1906, zwodowano w październiku 1907, a oddano do służby w listopadzie 1908 roku (drugim krążownikiem tego typu był „Emden”). Opóźnienie wejścia do służby spowodowane było kolizją w Zatoce Kilońskiej z inną jednostką podczas prób morskich i koniecznym remontem. Tak jak wcześniejsze krążowniki typu Königsberg był uzbrojony w 10 dział 105 mm i dwie wyrzutnie torped. Mógł rozwinąć maksymalną prędkość 24 w., a jego zasięg wynosił 3600 Mm.

W czasach pokojowych uczestniczył w wielu rejsach o charakterze „misji dobrej woli” lub interwencyjnych (w czasie rewolucji meksykańskiej). Gdy wybuchła I wojna światowa, „Dresden” znajdował się na południowym Atlantyku, skąd, w poszukiwaniu celów – statków handlowych sprzymierzonych – przeszedł na Ocean Spokojny. Tam dołączył do Eskadry Wschodnioazjatyckiej admirała Maximiliana von Spee, wraz z którą stoczył zwycięską bitwę morską pod Coronelem. Eskadra wkrótce przeszła na Atlantyk, gdzie, na skutek błędnego rozpoznania wdała się w katastrofalną dla niej bitwę u Falklandów. „Dresden”, jedyny niezatopiony w tej bitwie okręt niemiecki, chcąc ujść przed pościgiem, wrócił na Pacyfik, gdzie jednak został przechwycony przez brytyjskie okręty. Na skutek znacznych uszkodzeń ostrzeliwanego krążownika jego dowódca zdecydował się 14 marca 1915 roku na samozatopienie „Dresdena” u brzegów Wyspy Robinsona.

Wrak krążownika, spoczywający na głębokości 70 m nieopodal głównej osady Wyspy Robinsona, był badany i prawdopodobnie rabowany (z powodu niejasnych informacji o przenoszonym przez krążownik złocie). Nieliczne pamiątki znajdują się w muzeum marynarki we Flensburgu.