Saksonia

Ten artykuł dotyczy kraju związkowego w Niemczech. Zobacz też: Saksonia (ujednoznacznienie).

Saksonia

Freistaat Sachsen

kraj związkowy
Zwinger, wybudowany na polecenie Augusta II Mocnego, elektora saskiego i króla Polski
Herb Flaga
Państwo	Niemcy
Stolica	Drezno
Kod ISO 3166-2	DE-SN
Premier	Michael Kretschmer (CDU)
Powierzchnia	18 449,90 km²
Populacja (15 maja 2022) • liczba ludności	4 038 131[1]
• gęstość	219 os./km²
Szczegółowy podział administracyjny
Liczba miast na prawach powiatu	3
Liczba powiatów	10
Liczba urzędów	98
Liczba gmin	418
Liczba przedstawicieli w parlamencie
Liczba przedstawicieli w Bundesracie	4
Położenie na mapie Niemiec
Multimedia w Wikimedia Commons
Hasło w Wikisłowniku
Informacje w Wikipodróżach
Strona internetowa

Saksonia, Wolny Kraj Saksonia^[2] (niem. Freistaat Sachsen; górnołuż. Swobodny stat Sakska; dolnołuż. Lichotny stat Sakska; łac. Saxonia) – jeden z 16 krajów związkowych Niemiec. Stolicą jest Drezno (niem. Dresden), natomiast największym miastem jest Lipsk (Leipzig).

Początek historii Saksonii wiąże się z podbojami ziem Słowian połabskich przez margrabiego Gero oraz z powstaniem Marchii Miśnieńskiej w X wieku, która od 1089 roku przeszła pod panowanie Wettynów. Marchie Miśnieńską i sąsiednie terytoria Wettynów określano od 1423 roku w całości jako elektorat Saksonii. W 1806 roku elektorat przemieniono w Królestwo Saksonii za aprobatą Napoleona. Po upadku monarchii w 1918 roku, powstał wolny kraj Saksonia jako część republiki weimarskiej. W czasach nazistowskich kraj związkowy zastąpiono odpowiednim Gauem.

Obszar Saksonii w latach 1949–1990 wchodził w skład Niemieckiej Republiki Demokratycznej jako osobne obszary administracyjne (okręgi Drezno, Lipsk i Karl-Marx-Stadt oraz część okręgu Chociebuż). W 1990 roku, po zjednoczeniu Niemiec Saksonia została odtworzona jako kraj związkowy. Obejmuje ona w przybliżeniu obszar dawnego elektoratu, a później Królestwa Saksonii.

Łużyce (niem. Lausitz) należały do Elektoratu Saksonii w latach 1635–1815, z wyjątkiem obszaru wokół Chociebuża – bo ten tylko od 1806 do 1815 roku. Zostały one przyznane jako nagroda za opowiedzenie się protestanckiego elektoratu Saksonii w wojnie trzydziestoletniej po stronie katolickiego cesarza. Okolice Bogatyni (skrajnie południowo-wschodnia część Łużyc) należały do Saksonii aż do 1945 roku – ten niewielki skrawek znajduje się dzisiaj w Polsce, w województwie dolnośląskim. Łużyce zamieszkuje mniejszość – Serbołużyczanie, dlatego też wiele tablic informacyjnych jest dwujęzycznych (w języku niemieckim i górnołużyckim).