Scolopendra

Scolopendra
Linnaeus, 1758
Scolopendra morsitans
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Podtyp	tchawkowce
Gromada	wije
Podgromada	pareczniki
Rząd	skolopendrokształtne
Rodzina	skolopendrowate
Podrodzina	Scolopendrinae
Rodzaj	Scolopendra
Typ nomenklatoryczny
Scolopendra morsitans Linnaeus, 1758
Synonimy
Kanparka Waldock and Edgecombe, 2012 Rhadinoscytalis Attems, 1926 Rhombocephalus Newport, 1844 Trachycormocephalus Kraepelin, 1903 Scolopendra (Calcaria) Porat, 1876 Scolopendra (Collaria) Porat, 1876
Systematyka w Wikispecies
Multimedia w Wikimedia Commons

Scolopendra – rodzaj pareczników z rzędu skolopendrokształtnych i rodziny skolopendrowatych.

Przedstawiciele rodzaju osiągają do 265 mm długości ciała. Mają głowę bez szczecin na nadustku i bez płytek nachodzących na pierwszy tergit. Ich czułki są długie, złożone z 17–31 walcowatych członów. Druga para szczęk ma po dwa grube kolce na pazurkach. Płytki uzębione mają wyraźne, często rozwidlone bruzdy. Tułów wyposażony jest w 21 par odnóży. Tergity: II, IV, VI, IX, XI, XIII, XV, XVII i XIX są krótsze niż pozostałe. Zwykle na tergitach są wyraźnie widoczne bruzdy paramedialne, ale mogą być one nieobecne. Przetchlinki mają kształt szczelinowaty lub trójkątny. Stopy wyposażone są w kolce. Odnóża końcowe mają dwa kolce nasadowe na pazurkach^[1].

Zwierzęta te są silnie jadowite. Ukąszenia ludzi zdarzają się często w rejonach tropikalnych, a ich efekty zwykle obejmują ból, zaczerwienienie, obrzęk i powierzchowną martwicę. Znane są nieliczne przypadki śmiertelne – siedmiolatka ukąszona w głowę na Filipinach^[2] oraz 4-letniego chłopca w Wenezueli^[3].