Selenian sodu

Selenian sodu

Nazewnictwo Nomenklatura systematyczna (IUPAC) konst. selenian disodu addyt. tetraoksydoselenian(2−) sodu Inne nazwy i oznaczenia półsyst. selenian sodu Stocka selenian(VI) sodu
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	Na 2SeO 4
Masa molowa	188,94 g/mol
Wygląd	bezbarwne kryształy[1]
Identyfikacja
Numer CAS	13410-01-0 (bezwodny) 10102-23-5 (dekahydrat)
PubChem	25960
InChI InChI=1S/2Na.H2O4Se/c;;1-5(2,3)4/h;;(H2,1,2,3,4)/q2*+1;/p-2 InChIKey MHQOTKLEMKRJIR-UHFFFAOYSA-L
Właściwości Gęstość 3,213 g/cm³[3]; 17 °C, bezwodny 1,61 g/cm³[1]; dekahydrat Rozpuszczalność w wodzie 585 g/kg (25 °C)[1] 840 g/l (35 °C)[3] logP 5[2]
Niebezpieczeństwa Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich [dostęp 2016-08-24] Globalnie zharmonizowany system klasyfikacji i oznakowania chemikaliów Na podstawie podanej karty charakterystyki Niebezpieczeństwo Zwroty H H301, H331, H373, H410 Zwroty P P261, P273, P301+P310, P311, P501 NFPA 704 Na podstawie podanego źródła[4] 0 2 0   Temperatura zapłonu niepalny[2] Numer RTECS VS6650000 Dawka śmiertelna LD50 1,6 mg/kg (szczur, doustnie)[2]
Podobne związki
Inne aniony	Na 2SeO 3, NaHSeO 3, Na 2SO 4
Inne kationy	K 2SeO 4
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Klasyfikacja medyczna
ATC	A12CE02 B05XA20
Multimedia w Wikimedia Commons

Selenian sodu, Na
2SeO
4 – nieorganiczny związek chemiczny z grupy selenianów, sól kwasu selenowego i sodu.

Bezwodny selenian sodu tworzy bezbarwne kryształy, natomiast w postaci dekahydratu (Na
2SeO
4·10H
2O) – białe. Związek ten jest rozpuszczalny w wodzie^[1]. Można go otrzymać w reakcji selenu z wodorotlenkiem sodu^[5]. Powstaje również jako produkt przejściowy w trakcie jednej z metod otrzymywania selenu z tzw. szlamu anodowego podczas procesu elektrorafinacji miedzi^[5][6].

Jest wykorzystywany przy produkcji szkła, gdzie służy do jego odbarwienia (z powodu obecności śladowych ilości żelaza(II) i żelaza(III) szkło może mieć zielonkawy kolor) bądź do barwienia szkła na różowo. Stosowany jest także jako dodatek do pasz i nawozów^[6]. Ponadto, z uwagi na wysoką toksyczność wobec owadów (sięgającą 10 mg/kg), jest używany jako składnik biocydów przeciw roztoczom, mszycom i wełnowcowatym^[7][8].