Spawanie elektrodami otulonymi (również spawanie elektrodą otuloną, ang. shielded metal arc welding – SMAW, lub też manual metal arc welding – MMA, metoda 111) – metoda spawania łukowego przy pomocy topliwej elektrody metalowej pokrytej otuliną topnika. Prąd elektryczny (stały lub przemienny, stosownie do potrzeb) wytwarza łuk elektryczny pomiędzy elektrodą i łączonymi metalami. W czasie spawania otulina rozkłada się pod wpływem wysokiej temperatury, dając substancje gazowe, które służą za gaz osłonowy, oraz żużel. Obydwa z powyższych chronią spoinę przed wpływem powietrza atmosferycznego. Żużel dodatkowo pokrywa spoinę, zmniejszając szybkość jej stygnięcia.
Ze względu na uniwersalność metody i prostotę użytego sprzętu oraz prowadzenia procesu, spawanie elektrodami otulonymi jest jedną z najpopularniejszych metod spawalniczych. Jest dominującą metodą w przemyśle konserwacyjnym i naprawczym. Pomimo wzrostu popularności alternatywnej metody – spawania drutem rdzeniowym – SMAW pozostaje szeroko wykorzystywaną metodą w budowie konstrukcji stalowych i produkcji przemysłowej. Metoda jest stosowana głównie do spawania stali (w tym również nierdzewnych), lecz można nią spawać także stopy glinu, niklu i miedzi.
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie USpatent