Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO | |
![]() | |
Państwo | |
---|---|
Typ |
kulturowy |
Spełniane kryterium |
II, IV |
Numer ref. | |
Region[b] |
Europa i Ameryka Północna |
Historia wpisania na listę | |
Wpisanie na listę |
1997 |
Położenie na mapie Tallinna ![]() | |
Położenie na mapie Estonii ![]() | |
![]() | |
Stare Miasto[2] (est. Tallinna vanalinn) – zabytkowe centrum stolicy Estonii, rozwijającej się w przeszłości jako kluczowy ośrodek Hanzy, którego świetność widoczna jest w przepychu budowli publicznych (szczególnie kościołów) oraz architektury domów kupieckich, wyjątkowo dobrze zachowanych pomimo szkód wyrządzonych na przestrzeni wieków[1].
8 kwietnia 1997 Stare Miasto w Tallinnie zostało uznane za zabytek narodowy Estonii i wpisane na Państwową Listę Pomników Kultury (Kultuurimälestiste riiklik register) pod numerem 2589[3].
7 grudnia 1997 roku Stare Miasto w Tallinnie zostało wpisane na Listę światowego dziedzictwa UNESCO[4].
Stare Miasto w Tallinnie składa się z dwóch części: Górnego Miasta, położonego na wysokim, wapiennym wzgórzu i Dolnego Miasta rozciągającego się u jego stóp. Charakterystyczna panorama miasta, która tworzy wiele wież kościelnych, widoczna jest z daleka, zarówno od strony lądu, jak i morza. Obszar chroniony Starego Miasta ma powierzchnię 113 ha, a rozciągająca się wokół niego strefa buforowa – 2253 ha[5].