Stok (anatomia)

Stok (łac. clivus) – w anatomii człowieka pochyła powierzchnia na wewnętrznej powierzchni podstawy czaszki^[1][2]. W wymiarze poprzecznym jest nieco wklęsła^[3], a w wymiarze podłużnym opada ku tyłowi i dołowi^[1]. Stok utworzony jest w większej części przez powierzchnię górną części podstawnej kości potylicznej, którą ku przodowi uzupełnia fragment powierzchni wewnętrznej trzonu kości klinowej. Na stoku spoczywa most i rdzeń przedłużony, a także tętnica podstawna, tętnice kręgowe i splot podstawny^[4]. Od przodu stok graniczy z grzbietem siodła tureckiego^[1]. Tylny brzeg stoku dochodzi do przedniej krawędzi otworu wielkiego. W tej okolicy do stoku przyczepia się błona pokrywająca (łac. membrana tectoria)^[3].