Our website is made possible by displaying online advertisements to our visitors.
Please consider supporting us by disabling your ad blocker.
Su-57
 Prototyp T-50 na pokazach MAKS 2011 | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Konstruktor | |
| Typ | |
| Załoga |
1 pilot |
| Historia | |
| Data oblotu |
29 stycznia 2010 |
| Liczba wypadków • w tym katastrof |
|
| Dane techniczne | |
| Napęd | |
| Ciąg |
175,0 kN do 196,2 kN |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
14,1 m |
| Długość |
20,1 m[1] |
| Wysokość |
4,6 m[1] |
| Powierzchnia nośna |
78.8 m² |
| RCS |
0,5-1 m² |
| Masa | |
| Własna |
18 000 kg[1] |
| Startowa |
25 000 kg normalna |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. | |
| Prędkość przelotowa |
1.3 Ma[1] |
| Pułap |
20 000 m |
| Zasięg |
od 1500 do 3500 km[1] |
| Rozbieg |
350 m |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| Pokładowe 1 × 30 mm działko 9A-4071K w kadłubie 12 węzłów uzbrojenia dla pocisków rakietowych (6 wewnętrznych i 6 zewnętrznych dla R-73 i R-77) | |
| Wyposażenie dodatkowe | |
| Radar – zasięg 400km | |
| Użytkownicy | |
 Rosja
| |
| Rzuty | |
| |
Su-57, PAK FA (ros. Pierspiektiwnyj Awiacyonnyj Kompleks Frontowoj Awiacyi, kod NATO – Felon[2]) T-50 (oznaczenie producenta) – rosyjski samolot myśliwski piątej generacji, który jest odpowiedzią na amerykański program ATF i samolot przewagi powietrznej F-22 Raptor.
Po rozpadzie ZSRR, głównie z powodu braku funduszy oraz zakończenia zimnej wojny, praktycznie wstrzymano finansowanie i rozwój radzieckiego/rosyjskiego samolotu 5. generacji MFI, opracowanego przez biuro projektowe imienia Mikojana i Guriewicza. Samolot noszący oznaczenie MiG 1.44 był ciężkim myśliwcem o układzie kaczka, pod względem własności stealth był zaprojektowany jako samolot o zmniejszonej wykrywalności i bardziej podobny do europejskiego Typhoona niż amerykańskiego F-22. Samolot wykonał jedynie kilka lotów próbnych. Konkurencyjne biuro im. Pawła Suchoja, mimo iż przegrało konkurs, ze względu na eksportowy sukces Su-27 miało fundusze na kontynuowanie programu S-37.
Obydwie koncepcje zostały jednak porzucone i w 2002 roku rozpisano nowy przetarg, którego zwycięzcą zostało biuro im. Suchoja. Rosyjskie siły powietrzne przewidywały swoje zapotrzebowanie na nowy myśliwiec na około 180 samolotów. Miały one być uzupełnione przez Su-35S, jak i nowy lekki samolot wielozadaniowy, którego opracowanie z wykorzystaniem technologii programu PAK-FA zapowiedziano na kilka lat po wprowadzeniu do produkcji T-50.
- ↑ a b c d e f g Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu
<ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwiebut17cBŁĄD PRZYPISÓW - ↑ Dla NATO Su-57 to Zbrodniarz [online], www.altair.com.pl [dostęp 2019-11-09] (ang.).
Previous Page Next Page
