Our website is made possible by displaying online advertisements to our visitors.
Please consider supporting us by disabling your ad blocker.
Szczyt Ismaila Samaniego
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Położenie | ?↗, ?↗, ?↗ |
| Pasmo | |
| Wysokość |
7495 m n.p.m. |
| Wybitność |
3402 m |
| Pierwsze wejście | |
| • zimowe |
4 lutego 1986 |
Położenie na mapie Tadżykistanu  | |
Położenie na mapie Azji  | |
 38°55′N 72°01′E/38,916667 72,016667
| |
Szczyt Ismaila Samaniego (tadż. Қуллаи Исмоили Сомонӣ, kullai Ismoili Somoni, ros. пик имени Исмаила Самани, pik imieni Ismaiła Samani) – najwyższa góra Tadżykistanu i Pamiru, nazwana na cześć Ismaila Samaniego, założyciela dynastii Samanidów. Dawniej najwyższy szczyt Związku Radzieckiego.
Pierwszego wejścia na szczyt dokonał radziecki wspinacz Jewgienij Abałakow w 1933 r. Wtedy to szczytowi nadano nazwę Pik Stalina (пик Сталина, Szczyt Stalina). W wyniku destalinizacji, dokonanej przez Nikitę Chruszczowa w 1962, nazwę góry zmieniono na Pik Komunizmu (пик Коммунизма, Szczyt Komunizmu), a w 1998 na jego obecną nazwę[1]. Pierwszą kobietą, która stanęła na szczycie, była w 1968 r. radziecka wspinaczka Ludmiła Agranowskaja[2]. W 1972 r., podczas trwania międzynarodowej "alpiniady", szczyt zdobyła grupa polskich alpinistów pod kierownictwem Stanisława Kulińskiego[3].
Zimą po raz pierwszy i jedyny szczyt został zdobyty 4 lutego 1986 podczas dużej radzieckiej wyprawy, w której udział brało 24 wspinaczy ZSRR (w tym 7 uzbeckich). 4 lutego na szczycie stanęli: W. Balibierdin, W. Szopin i Ju. Razumow (wszyscy z Leningradu), M. Turkiewicz (Donieck), A. Moskalcow (Charków), G. Wasilenko (Symferopol), Ju. Janowicz (Duszanbe). Pozostali zdobyli szczyt 7 lutego. Podczas zejścia dwie osoby poniosły śmierć, wiele osób miało odmrożone stopy[4][5].
Zdobycie szczytu jest wymagane dla uzyskania rosyjskiego wyróżnienia alpinistycznego – Śnieżnej Pantery.
- ↑ Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu
<ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwiepwnBŁĄD PRZYPISÓW - ↑ b. aut.. Pierwsza kobieta na Szczycie Komunizmu (7495 m). „Wierchy. Rocznik poświęcony górom”. 39 (77), s. 240, 1971. Polskie Towarzystwo Turystyczno-Krajoznawcze. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Kraków.
- ↑ b. aut.. Pik Komunizmu (7495 m) nowymi drogami. „Wierchy. Rocznik poświęcony górom”. 41 (79), s. 245, 1973. Polskie Towarzystwo Turystyczno-Krajoznawcze. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Kraków.
- ↑ Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu
<ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwieklubmontruBŁĄD PRZYPISÓW - ↑ Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu
<ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwierussianclimbBŁĄD PRZYPISÓW
Previous Page Next Page
