Szeszonk III

Ten artykuł od 2012-03 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Szeszonk III

Władca starożytnego Egiptu
Okres	od 837 p.n.e. do 798 p.n.e.
Poprzednik	Takelot II
Następca	Szeszonk IV
Dane biograficzne
Dynastia	XXII dynastia
Miejsce spoczynku	Tanis
Ojciec	Takelot II
Matka	Karoma III
Żona	Tentamenopet
Dzieci	Pimaj
Multimedia w Wikimedia Commons

Szeszonk III – faraon, władca starożytnego Egiptu z XXII dynastii libijskiej, z czasów Trzeciego Okresu Przejściowego. Prawdopodobnie panował w latach 837-798 p.n.e. Był młodszym synem Takelota II i królowej Karomy III.

Istnieją poglądy przypisujące Szeszonkowi ponad 50-letnie panowanie, lecz żadne zabytki nie potwierdzają panowania dłuższego niż 39 lat. Podczas jego rządów doszło do dalszego podziału władzy w Egipcie. Wywodzący się z bocznej gałęzi rodów libijskich, prawdopodobnie spokrewnionych z królewskim rodem z Tanis, możnowładca Padibastet założył w Leontopolis nową dynastię. Działo się to około 8. roku panowania Szeszonka. Szeszonk już na początku swego panowania uzyskał poparcie w Tebaidzie, jak się wydaje z dwojakiego powodu. Po pierwsze, pozbawił władzy swego brata Osorkona, który będąc wielkim kapłanem Amona, uzyskawszy władzę królewską stałby się niezwykle potężnym i wpływowym władcą. Jak wiadomo w Tebach wybuchały bunty przeciw władzy kapłańskiej Osorkona. Po drugie pozostawił klerowi tebańskiemu wiele swobody, a przede wszystkim prawo wolnego wyboru arcykapłanów. Kilkakrotnie arcykapłan Osorkon musiał uchodzić z Teb, by w końcu odzyskać swoje stanowisko po ostatecznym pogodzeniu się ze swym młodszym bratem – Szeszonkiem III, prawdopodobnie około 22. lub 26. roku jego panowania.

Około 20. roku Szeszonka, Padibastet, panujący w Bubastis i później za sprawą poparcia wielkiego kapłana Amona – Harsiese II w Tebach, powołał do współwładzy swego syn Iuputa I, który władzę objął w Leontopolis. W Herakleopolis rozgorzała walka o władze. Trwało to prawdopodobnie do około 39. roku panowania Szeszonka, kiedy to władzę tam przejął generał Bakenptah. W Delcie władza Szeszonka III była znacznie mocniejsza niż władców Leontopolis. Popierały go w środkowej Delcie; Busiris, Sais i Buto oraz Memfis. Damiettańska odnoga Nilu stanowiła granicę jego władzy. Zachodnia część Delty opanowana była przez libijskie plemiona Maszuasz.

W czasie panowania Szeszonka III, równolegle władzę sprawowali w Leontopolis:

• Padibastet i Iuput I,
• następca Padibasteta – Szeszonk VI oraz po nim Osorkon III.

Na tronie pontyfikalnym w Tebach zasiadali:

• książę Osorkon, brat Szeszonka III,
• gdy Osorkon przebywał na uchodźstwie – Harsiese II,
• po nim Takelot – prawdopodobnie pochodzący z królewskiego rodu z Tanis.

Szeszonk III pochowany został w Tanis, a jego grobowiec odkrył w 1940 roku Pierre Montet. Wewnątrz znajdował się sarkofag wykonany dla Szeszonka oraz drugi pozbawiony jakichkolwiek inskrypcji.

Jak wyglądał podział władzy w Egipcie, w Trzecim Okresie Przejściowym,

 Osobny artykuł: Trzeci Okres Przejściowy.

.