Torpeda Mark 27 Cutie

Mark 27 Cutie

Państwo	Stany Zjednoczone
Producent	Mod 0: Western Electric Mod 4: American Kitchens Div. i Naval Ordnance Plant
Platforma przenoszenia	okręty podwodne
Przeznaczenie	Mod 0: okręty nawodne Mod 4: ZOP
Historia
Lata konstrukcji	1943–1944 Bell Labs
Lata produkcji	Mod 0: 1944–1945 Mod 4: 1946–1954
Lata używania	Mod 0: 1944–1946 Mod 4: 1949–1960
Dane techniczne
Długość	Mod 0: 2,28 m Mod 3: 3,21 m Mod 4: 3,21 m
Średnica	483 mm (19 in)
Masa	Mod 0: 327 kg Mod 4: 533 kg
Napęd	elektryczny
Zasięg	Mod 0: 4570 metrów Mod 4: 5669 metrów
Prędkość	Mod. 0: 12 węzłów Mod. 4: 15,9 węzła
Naprowadzanie	pasywne akustyczne
Rodzaj głowicy	konwencjonalna burząca
Masa głowicy	Mod. 0: 95 lb (43 kg) Mod 3: 200 lb (91 kg) Mod 4: 128 lb (58 kg)

Torpeda Mark 27 Cutie – amerykańska elektryczna torpeda samonaprowadzająca kalibru 483 mm z pasywnym naprowadzaniem akustycznym z czasów II wojny światowej, skonstruowana do zwalczania nawodnych okrętów eskorty. Mark 27 opracowana została w latach 1943–1944 przez Bell Labs na bazie lotniczej torpedy przeciwpodwodnej Mark 24 „Fido”. Około 1100 torped Mark 27 Mod 0, które pozostawały w służbie w latach 1944–1946, zostało wyprodukowanych przez Western Electric, jako odpalane z okrętów podwodnych torpedy do samoobrony przed okrętami ZOP.

W trakcie wojny podwodnej na Pacyfiku wystrzelono ogółem 106 torped tego typu przeciwko japońskim okrętom eskorty, z których 33 trafiły w cel, zatapiając 24 jednostki oraz uszkadzając 9 kolejnych. Po zakończeniu działań wojennych na Pacyfiku, Ordnance Research Laboratory uniwersytetu stanowego Pensylwanii opracowało modyfikację Mod 4 przeznaczoną do zwalczania zanurzonych okrętów podwodnych, która w liczbie około 3000 sztuk pozostawała w służbie w latach 1949–1960.