USS Albacore (AGSS-569)

Zobacz też: inne jednostki pływające o tej nazwie.

USS Albacore (AGSS-569)

Klasa	okręt podwodny
Projekt	SCB-65
Historia
Stocznia	Portsmouth Naval Shipyard
Położenie stępki	15 marca 1952
Wodowanie	1 sierpnia 1953
US Navy
Wejście do służby	6 grudnia 1953
Wycofanie ze służby	9 grudnia 1972
Los okrętu	nieaktywny, okręt muzealny
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność • na powierzchni • w zanurzeniu	1517 długich ton (1423,96 ton metrycznych) 1810 długich ton (1781,67 ton metrycznych)
Długość	62,14 m
Szerokość	8,31 m.
Zanurzenie testowe	600 stóp (185 m)
Zanurzenie maksymalne	≥ 480 m
Rodzaj kadłuba	dwukadłubowy
Materiał kadłuba	kadłub lekki: High-Tensile Steel kadłub sztywny: HY-80
Napęd
• 1 silnik elektryczny 4700 KM • 2 generatory Diesla 2000 KM każdy • jedna śruba
Prędkość • na powierzchni • w zanurzeniu	15 węzłów 27,4 węzła
Zasięg	zależny od konfiguracji'
Załoga	37
Multimedia w Wikimedia Commons

USS Albacore (AGSS-569) – amerykański eksperymentalny okręt podwodny o napędzie elektryczno-spalinowym, o wyporności podwodnej 1810 ton. Od momentu rozpoczęcia programu konstrukcyjnego w 1949 roku, a następnie przez okres służby jednostki w latach 1953–1972, okręt pełnił rolę laboratorium nowych koncepcji hydrodynamicznych marynarki amerykańskiej. Badania zmierzały do opracowania szczegółów kadłuba i technologii niezbędnych do konstrukcji okrętów podwodnych, które powinny charakteryzować się bardzo dużą prędkością i manewrowością podwodną. W wyniku eksperymentów, pozyskano informacje, które pozwoliły na całkowitą zmianę dotychczasowego podejścia do kształtu okrętów podwodnych i wielu elementów systemu napędowego. Zmiany te odbiły się na sposobie konstrukcji okrętów podwodnych nie tylko w Stanach Zjednoczonych, ale też na całym świecie. Po zakończeniu służby, od roku 1985 okręt pełni rolę muzeum-pomnika.