USS Scorpion (SSN-589)

Zobacz też: inne jednostki pływające o tej nazwie.

USS Scorpion (SSN-589)

Klasa	okręt podwodny
Typ	Skipjack
Projekt	SCB-154
Historia
Stocznia	Electric Boat
Położenie stępki	20 sierpnia 1958
Wodowanie	19 grudnia 1959
US Navy
Wejście do służby	29 lipca 1960
Wycofanie ze służby	30 czerwca 1968
Los okrętu	zatonął
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność • na powierzchni • w zanurzeniu	2880 ton 3500 ton
Długość	76,83 metra
Szerokość	9,75 metra
Zanurzenie testowe	215 metrów (700 stóp)
Zanurzenie maksymalne	320 metrów
Rodzaj kadłuba	jednokadłubowy
Materiał kadłuba	stal HY-80
Napęd
• reaktor S5W • 2 turbiny (15000 KM) • jedna śruba
Prędkość • na powierzchni • w zanurzeniu	15 węzłów 33 węzły
Sensory
sonary: BQR-12, BQR-2, BQS-4 radar: BPS-12
Uzbrojenie
24 torpedy Mk XIV, Mk 16, Mk 45 Astor
Wyrzutnie torpedowe	6 x 533 mm (dziób)
Załoga	118 osób
Multimedia w Wikimedia Commons

USS Scorpion (SSN-589) – amerykański okręt podwodny z napędem jądrowym SSN typu Skipjack. „Scorpion” był przedstawicielem typu, którego konstrukcja stanowiła podstawowy wzór dla projektów wszystkich następnych typów amerykańskich okrętów podwodnych. Rewolucyjny wówczas kroplowy kształt kadłuba opracowany w programie badawczym „Albacore”, łączył z nowatorskim układem jednej śruby napędowej umieszczonej za sterami rufowymi oraz z siłownią nuklearną. Zainaugurował również stosowanie w powojennych projektach amerykańskich jednokadłubowej konstrukcji oraz sterów głębokości umieszczonych na kiosku – w celu zmniejszenia szumów w strefie dziobowej, mieszczącej sonar. Podstawową słabością „Scorpiona” jako okrętu typu Skipjack, był duży poziom hałasu podczas rejsu w zanurzeniu, wywoływanego zwłaszcza przez stery na kiosku oraz pięciołopatową śrubę. Dzięki jednak wynikającej z kształtu doskonałej hydrodynamice kadłuba oraz napędowi nuklearnemu, „Scorpion” był w czasie swojej służby najszybszym pod wodą okrętem na świecie, o bardzo też wysokim stopniu manewrowości.

Okręt zatonął w niewyjaśnionych do dziś okolicznościach 740 km na południowy zachód od Azorów pomiędzy 21 maja a 5 czerwca 1968 roku.