Ultrafiltracja (filtracja molekularna) – proces filtracji z użyciem sit molekularnych[potrzebny przypis], membran i wszelkich materiałów porowatych, o porach, których rozmiary są zbliżone do wielkości pojedynczych cząsteczek (zwykle kilka–kilkadziesiąt nanometrów). Wielkość cząsteczek oddzielanych substancji musi znacznie przekraczać wielkość cząsteczek rozpuszczalnika. Siłą napędową procesu jest wysokie ciśnienie hydrauliczne roztworu rozdzielanego[1].
Ultrafiltracja umożliwia rozseparowanie roztworów rzeczywistych oraz mieszanin gazów na poszczególne indywidua chemiczne (związki chemiczne, jony, pierwiastki itp). Ultrafiltracja wymaga zwykle stosowania znacznych ciśnień i jest czasochłonna[potrzebny przypis].
Przykładem ultrafiltracji jest proces hemodializy.
W przypadku membran o porach mniejszych niż 2 nm proces rozdziału nosi nazwę nanofiltracji[2]; dla jeszcze mniejszych jest to odwrócona osmoza[3]; natomiast przy porach większych niż 100 nm (lecz nie więcej niż kilka μm) jest to mikrofiltracja[3].
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie uf
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie nf
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie sdwf