Our website is made possible by displaying online advertisements to our visitors.
Please consider supporting us by disabling your ad blocker.
Ural (rzeka)
| |
| Kontynent | |
|---|---|
| Państwo | |
| Rzeka | |
| Długość | 2428 km |
| Powierzchnia zlewni |
231 000 km² |
| Średni przepływ |
400 m³/s |
| Źródło | |
| Miejsce | Ural Południowy |
| Współrzędne | |
| Ujście | |
| Recypient | Morze Kaspijskie |
| Współrzędne | |
| Mapa | |
| |
Położenie na mapie Europy  | |
Ural (t. Jaik; ros. Урал – Urał) – rzeka w Rosji i Kazachstanie. Długość – 2428 km (trzecia co do długości rzeka Europy po Wołdze i Dunaju).
Pierwotna nazwa rzeki brzmi Jaik (Яик), dopiero w 1775 wprowadzono obecną nazwę na rozkaz cesarzowej Katarzyny II, która chciała likwidacji nazwy Jaik w celu zatarcia pamięci historycznej – w powstaniu Pugaczowa wielką rolę odegrali Kozacy jaiccy[1]. Dawna nazwa rzeki przetrwała w Baszkirii oraz przede wszystkim w Kazachstanie, gdzie Żajyk (Жайык) jest oficjalną nazwą geograficzną. Nazwy Jaik używał także Zygmunt Krasiński w poemacie Agaj-Han (1833)[2].
Jej źródło znajduje się w górach Uralu Południowego. Uchodzi do Morza Kaspijskiego. Ujście tworzy deltę. W drugiej połowie XVIII wieku rzeka dzieliła się przy ujściu na 19 odnóg, których liczba stopniowo zmniejszała się, tak że po 100 latach były tylko 3 odnogi.
Większe miasta leżące nad rzeką to Atyrau, Uralsk, Orenburg, Orsk, Magnitogorsk.
Większość geografów, National Geographic Society i The World Factbook uznają, że od Morza Kaspijskiego rzeka Ural stanowi granicę między Europą a Azją.
- ↑ Od stepowych pograniczy do pograniczy imperialnych, lata 1600-1800. W: Michael Khodarkovsky: Na granicach Rosji. Budowanie imperium na stepie 1500-1800. Bogumiła Malarecka (tłum.). Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 2009, s. 178. ISBN 978-83-06-03165-2. (pol.).
- ↑ Krzysztof Andruczyk, Oblicza Północy w Agaj-Hanie Zygmunta Krasińskiego, „Białostockie Studia Literaturoznawcze”, 6/2015, s. 234.
Previous Page Next Page
