Our website is made possible by displaying online advertisements to our visitors.
Please consider supporting us by disabling your ad blocker.
Woluta
._Sp%C5%82ywy_walutowe.jpg)
Woluta, ślimacznica – element architektoniczny i motyw ornamentacyjny w formie spirali lub zwoju.
Występuje w głowicach kolumn w architekturze greckiej i rzymskiej (w porządku jońskim, korynckim i kompozytowym). Jako ozdoba występował w sztuce asyryjskiej, perskiej oraz w okresie renesansu i baroku, w budowlach wzorowanych na stylu antycznym. Woluta stanowi najważniejszy element esownicy.
Szczególnym przypadkiem ślimacznicy są spływy wolutowe[2][3]. Spływ to boczna, dekoracyjnie poprowadzona, część szczytów budowli sakralnych – kościołów czy kaplic. Wprowadzenie spływów pozwalało na harmonijne połączenie węższej części górnej kondygnacji z szerszą kondygnacją przyziemia. Stosowane w późnym renesansie, szczególnie popularne w baroku[4].
- ↑ Według Julien David LeRoy, Les ruines des plus beaux monuments de la Grèce, Paris, 1758 (Plate XX)
- ↑ Sztuka świata. Słownik terminów L-Ż. tom 18. Warszawa: Wydawnictwo Arkady, 2013, s. 339. ISBN 978-83-213-4727-1.
- ↑ Słownik terminologiczny sztuk pięknych. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1996, s. 442. ISBN 83-01-12365-6.
- ↑ Mini przewodnik po stylach architektonicznych. Słownik pojęć i zarys historii architektury. sp1wadowice.iap.pl. [dostęp 2015-01-28]. (pol.).
Previous Page Next Page
