A je prvo slovo u latiničkoj abecedi, u glagoljskoj i ćirilićnoj azbuci, i u svim alfabetima koji su nastali od feničkog. U semitskim pismima A je znak za grleni suglasnik, a danas je obično znak za vokal jednak ili sličan našem a. Označava niski srednji samoglasnik. U grupi glasova a predstavlja najveći razmak između gornje i donje vilice.
Također može značiti i:
- jedan od suprotnih veznika
- znak za broj 1 u grčkom pismu (α), u glagoljici i ćirilici.
- muzički ton a, šesti ton C-dur skale. Također i akord, koji se temelji na tom tonu i za tonalitet A-dura, odnosno a-mola. Ton a služi za akordiranje instrumenata u orkestru. U Evropi je visina tona a određena sa 435 herca, a u SAD 440.
- latinska skraćenica za anno (godine).
- skraćenica za površinsku mjeru ar (100 m2).
- u fizici oznaka za ubrzanje (a)
- u SI sistemu znak za jedinicu jačine električne struje amper (A) i prefiks ato (a, 10-18)
- u algebri, znak za određenu veličinu (a).
- u geometriji, oznaka za pravac (a) i tačku (A).
- u logici, simbol za afirmativni sud (A).
- u posuđenicama grčkog i latinskog porijekla "a" je prefiks, koji označava negaciju ili nedostajanje nečega ("a privativum"), npr. a-političan, a-simetrija, a-moralan.
- s naglaskom (à), oznaka cijene (franc. à po).
- međunarodnu automobilsku oznaku za Austriju.