Beton

Beton je građevinski materijal koji se spravlja uglavnom od cementa, agregata (uglavnom šljunak i pesak) i vode.

Beton očvršćava posle mešanja i ugrađivanja, usled hemijskog procesa koji se naziva hidratacija. Voda reaguje sa cementom, koji očvršćava i tako povezuje ostale komponente u smeši, tako da na kraju dobijamo tvrd „kameni“ materijal.

Termin „beton“ u opštem slučaju označava širok spektar veštačkih građevinskih materijala kompozitnog tipa koji se dobijaju aglomeracijom zrna vrlo različitih tipova agregata. Aglomeracija podrazumeva i primenu određenih vezivnih supstanci. Imajući u vidu ovakvu definiciju, proizlazi da se načelno može govoriti o gips-betonu, kreč-betonu, betonu na bazi vodenog stakla, asfalt-betonu i drugim. Najširu primenu nesumnjivo imaju betoni kod kojih se kao vezivo koristi cement, i koje bi formalno trebalo zvati cement-betonima, ali je u praksi uobičajeno da se materijali ovog tipa nazivaju samo betonima^[1]

Beton je materijal koji se najviše koristi od svih veštačkih materijala na svetu^[2]. Koristi se za pravljenje puteva, zgrada, temelja, mostova, „kamenih“ blokova itd.

Prema podacima iz 2005., proizvodnja betona je oko šest milijardi kubnih metara godišnje, što znači jedan kubni metar po glavi stanovnika planete. Narodna Republika Kina trenutno čini oko 40% svetske proizvodnje cementa^{[nedostaje referenca]}.

1. ↑ Osnovi teorije i tehnologije betona, Dr. Mihailo Muravljov, dipl. inž.
2. ↑ „The Skeptical Environmentalist“: Merenje pravog stanja sveta (engl. Measuring the Real State of the World), Bjorn Lomborg, str. 138.