Grof Boulognea

Grof Boulognea je francuska plemićka titula koja su kroz historiju nosili feudalci sa sjedištem u današnjem Boulogne-sur-Meru. Njihova oblast je pripadala pokrajini Artois, odakle je odvojena 15. vijeka kada je postala dijelom Pikardije. U današnjoj Francuskoj pripada Pas de Calaisu.

Grad Boulogne-sur-Mer je sjedište grofovije postao u 9. vijeku. Osnivač dinastije grofova je, prema nekim špekulacijama, izvjesni Hernequin od Boulognea, sin Ragnhartov. Hernequin se oko 850. oženio za Berthu od Ponthieua. Grofoviju su kasnije često napadali Vikinzi. Kada su se njegovi vladari počeli nazivati "grofovima" nije jasno; prvi pouzdani izvori to datiraju u 11. vijek.

Grofovija Boulogne je imala važnu ulogu kako u historiji Engleske, odnosno normanskom osvajanju - kada je Eustache II od Boulognea pratio Williama Osvajača prilikom invazije 1066. godine - tako i u prvom križarskom ratu, koga su vodili Godefroy i Balduin od Bouillona, budući kraljevi Jeruzalema i braća grofa Eustachea III. Vladavinu te dinastije je okončalo sudjelovanje Renadua od Bolugnea na strani njemačkog cara u bitci kod Bouvinesa 1214. godine, nakon koje je grofoviju preuzeo kralj Filip II od Francuske.

Filip je godine 1223. Boulogne predao svom sinu Philippeu Hurepelu. Nakon njegove smrti je u nejaasnim okolnostima 1235. grofovioju preuzela Adelaide od Brabanta i njen suprug Guillaume X, grof Auvergnea.

Boulogne je bio često napadan za vrijeme stogodišnjeg rata. Godine 1477. ga je Bertrand VI od La Toura predao kralju Louisu XI te je potom bio u francuskoj kraljevskoj domeni, osim u kratkom periodu engleske vladavine pod Henryjem VIII (v. Opsada Boulognea).