Hipoksemija (grč. 'hypo - smanjeno', lat. oxygenium - kiseonik, grč. 'haima - krv') je stanje smanjene oksigenacija arterijske krvi (smanjen RaO2), nastalo kao posledica respiracijskih, bolesti pluća i srčanih šantova.
Postoji 5 osnovnih razloga za nastanak hipoksemije:
- Nedovoljna količina kiseonika u udahnutom vazduhu zbog
- nedovoljne količine kiseonika u atmosveri
- hipoventilacija
- Bolesti pluća
- suženje promera disajnih puteva (izazvan spazmom, otokom sluzokože, sekretom, stranim telima ili tumoroznim izraslinima),
- smanjena razmena kiseonika kroz alveolarnu membranu (zbog njenog zadebljanja, prisustva sekreta i krvi u alveolama i smanjenja površine alveolarne membrane izvano : odstranjenjem dela pluća iz funcije nakon operativnih zahvata na plućima tuberkuloze, tumora i emfizema).
- Desno-levi srčani šantovi (vensko-aerterijsi šant, koji karakteriše mešanje venske (slabo zasićeene kiseonikom) krvi sa arterijskom krvi (bogatom kiseonikom) što ima za posledicu pad koncentracije ksieonika u arterijama.
- Poremećaj transporta kiseonika do tkiva i ćelija zbog
- anemija i poremećaja u strukturi hemoglobina,
- opšta insuficijencija cirkulacije (srčani zastoj, poremećaj ritma srca),
- poremećaja periferne cirkulacije (izazvan spazamom, trombozom, arteriosklerozom, upalnim procesima perifernih krvnih sudova),
- otok tkiva
- Nesposobnost tkiva da koriste kiseonik zbog
- trovanjem izazvanih oštećenja metaboličkih procesa u ćeliji,
- nedostatak ćelijskih enzima izazvan smanjenom količinom vitamina B.