Our website is made possible by displaying online advertisements to our visitors.
Please consider supporting us by disabling your ad blocker.
Trois couleurs: Rouge
| Tri boje: Crveno | |||
|---|---|---|---|
 kino poster | |||
| Režija | Krzysztof Kieślowski | ||
| Producent | Marin Karmitz Yvon Crenn | ||
| Scenario | Krzysztof Kieślowski Krzysztof Piesiewicz | ||
| Uloge | Irène Jacob Jean-Louis Trintignant | ||
| Muzika | Zbigniew Preisner | ||
| Fotografija | Piotr Sobociński | ||
| Montaža | Jacques Witta | ||
| Studio | France 3 Cinéma Canal+ | ||
| Distribucija | Miramax (SAD) | ||
| Datum(i) premijere | 12. 5. 1994
| ||
| Trajanje | 124 min. | ||
| Zemlja |  Francuska Poljska Švicarska | ||
| Jezik | francuski | ||
| Kronologija | |||
| |||
| |||
| Tri boje: Crveno na Internet Movie Database | |||
Tri boje: Crveno (francuski Trois culeurs: Rouge) je art filmska drama iz 1994. u francusko-poljsko-švicarskoj koprodukciji koju je režirao Krzysztof Kieślowski, a napisali sam Kieślowski i Krzysztof Piesiewicz. To je treći i završni dio njegove 'trilogije o tri boje' koja istražuje francuske revolucionarne ideale u moderno doba: ostali filmovi su Tri boje: Plavo i Tri boje: Bijelo. Glavne uloge tumače Irène Jacob i Jean-Louis Trintignant. Crveno se bavi temom bratstva, specifično o mladom modelu, Valentine, koja usprkos manjka zajedničkih poveznica započinje prijateljski i duhovni odnos sa starijim, umirovljenim i povučenim sucem, Kernom.
Tri boje: Crveno je dobio hvalospjeve kritičara te je nominiran za značajan broj nagrada. To je Kieślowskin posljednji film, pošto je režiser umro dvije godine nakon premijere.
Previous Page Next Page
