Palastik

Palastik nyaéta bahan anu mibanda salah sahiji tina rupa-rupa organik sintétik atawa sémi-sintétik anu gampang dijieun ngajadi rupa-rupa barang kabutuhan.^[1] Bahan palastik biasana mah tina polimér organik anu massa molekulna luhur, sanajan dina prakna mindéng ngandung zat-zat séjén.^[2] Palastik sintétik téh biasana mah paling sering diproduksi ku petrokimia, tapi henteu saeutik ogé anu alami.^[3][4]

Lantaran biayana anu kawilang murah, pabrik ogé gampileun nyieunna, fléksibilitas, ongkoh deui henteu tembus angin (imperviousness)^[5]. Palastik loba pisan dijieun pikeun dimangpaatkeun^[6]. Ieu palastik geus ngésérkeun bahan-bahan anu baheula/tradisional dipaké, saperti kai, batu, tanduk jeung tulang, kulit, kertas, logam, kaca, katut keramik.^[7] Dina lolobanana geus diganti ku ngamangpaatkeun palastik, malahan nepikeun ka seumat/jepit kertas keur pesawat ruang angkasa.^[8]. Dimangpaatkeun ogé keur kaperluan mobil malah (nepi ka 20% pamakéan palastikna), parabot/furniture, ogé cocooan.^[9]

1. ↑ Plastik nyaéta
2. ↑ Bahan plastik biasana mah tina polimér organik
3. ↑ Bahan plastik anu alami
4. ↑ Mawardi, Indra; Hasrin Lubis (2018). Proses Manufaktur Plastik Dan Komposit. Jakarta: Penerbit Andi. p. 69. ISBN 9789792963762.  Cite uses deprecated parameter |coauthors= (bantuan)
5. ↑ Plastik hiji bahan henteu tembus angin
6. ↑ Plastik loba pisan dijieun geusan dimangpaatkeun
7. ↑ Barang-barang anudigantu ku plastik
8. ↑ Plastik dipake ogé pikeun pesawat ruang angkasa Archived 2016-05-22 di Wayback Machine
9. ↑ Plastics in European Cars, 2000-2008, A Rapra Industry Analysis Report, kaca 152