Digmaang Napoleoniko

Ang Digmaang Napoleoniko (1803–1815) ay isang serye ng mga giyera na ipinahayag ni Napoleon Bonaparte laban sa mga makapangyarihang bansa sa Europa na bumuo ng mga kowalisyon. Samakatuwid, ito ay mga digmaang pinaglabanan noong panahon ng pamumuno ni Napoleon (kilala rin bilang Napoleon I ng Pransiya) sa Pransiya noong Nobyembre 1799. Lumakas ang kapangyarihan ng Pransiya nang masakop ng Grande Armée ni Napoleon ang malaking bahagi ng Europa. Sa kanyang karera bilang heneral, lumaban si Napoleon ng 60 beses at 7 beses na natalo. Ang Imperyong Pranses ay humina nang sila'y natalo sa tangkang pagsakop sa Rusya noong 1812. Natalo si Napoleon noong 1814 at ipinatapon sa isla ng Elba; siya'y nakatakas at bumalik sa kapangyarihan pero siya'y natalo sa Labanan sa Waterloo. Siya'y ipinatapon muli pero ngayon ay sa isla na ng Saint Helena.

Tinalo ni Napoleon ang limang kowalisyon na binuo ng mga bansang Europeo laban sa kanya bago siya'y natalo sa ika-anim at ikapitong kowalisyon. Ang unang dalawang kowalisyon ay tinalo sa kasagsagan ng Rebolusyong Digmaan ng mga Pranses, habang ang ikatlo, ika-apat, at ikalima ay nilabanan sa pamumuno ni Napoleon. Pagkatapos umatras sa Rusya, natalo si Napoleon ng ika-anim na kowalisyon sa Leipzig at sa Pransya mismo at ng ikapito sa Waterloo. Pagkatapos ng huling pagkatalo ni Napoleon, ibinalik ng mga Allied ang lahat ng mga nakuhang teritoryo ng Pransya sa pamamagitan ng Kongreso sa Vienna.