Adigece | |
---|---|
Адыгабзэ (Adığabze) | |
![]() | |
Telaffuz | aːdəɣabza |
Bölge | Kafkasya, Anadolu, Orta Doğu |
Etnisite | Çerkesler |
Dönem | 2010[1] |
Dil ailesi | |
Yazı sistemi | Kiril alfabesi (1938-günümüz) Latin alfabesi (1927-1938) Arap alfabesi (y. 19.yy-1927) |
Resmî durumu | |
Resmî dil | ![]() Tarihi: ![]() ![]() |
Tanınmış azınlık dili | ![]() ![]() ![]() ![]() |
Denetleyen | Adigey Cumhuriyeti |
Dil kodları | |
ISO 639-2 | ady |
ISO 639-3 | ady |
Adigece (Adigece: Адыгабзэ, Adığabze), Adığece veya Batı Çerkesçesi[2][3] (КӀах Адыгабзэ, K'ax Adığabze), Kuzeybatı Kafkas dilleri ailesinin Çerkes dilleri kolunda yer alan bir dildir. Aynı koldaki Kabardeyce ile karşılıklı anlaşılabilirliğe sahiptir. Kuzey Kafkasya’da yer alan eski Batı Çerkesya topraklarını kapsayan Adige Cumhuriyeti ile Krasnodar Krayı bölgelerinde ve Çerkes Sürgün ve Soykırımı ile Kafkasya'dan Osmanlı İmparatorluğu topraklarına zorla sürülen ve bugün Türkiye ve Ürdün gibi ülkelerde yaşayan Çerkesler tarafından konuşulur. Kiril alfabesiyle yazılan dil, geçmişte Arap ve Latin alfabeleriyle de yazılmıştır.[4]
II. Dünya Savaşı öncesi Şapsığ Ulusal Rayonunda kullanılan Şapsığ lehçesi savaş sonrası yazı dili olmaktan çıkarılsa da diaspora Çerkeslerinin çoğu tarafından konuşma dili olarak kullanılmaktadır.
Evliya Çelebi 1660’lı yıllarda gezip gördüğü Çerkes topraklarında konuşulan Batı Çerkesçesini "147 lisanı cevher saçan kalemimle yazmışım, ama bu Çerkes dili gibi saksağan kuşu sesli dili yazamadım". diyerek açıklamıştır.[5][6]