Danlar, Ren nehrinin doğusunda, bugünkü İsveç'in güneyinde ve Danimarka adalarında (daha sonraki adıyla Jutland) yaşamış bir kuzey Cermen topluluğuydu. 6. yüzyılda Jordanes'in Getika kitabında Prokopius ve Tours piskoposu Gregorius ağzından anılırlar.
Scandza ile ilgili açıklamasında Jordanes "Dani"lerin "Suetidi"lerle (İsveçliler?) aynı kökten geldiklerini ve Herulilerden sürülüp kendi ülkelerine göçtüklerini söyler.[1]
12. yüzyıl yazarı Sven Aggesen, Danlara bu ismin mitolojik kral Dan tarafından verildiğini yazar.
Eski İngilizce şiirlerden Widsith ve Beowulf ile daha sonraki bazı İskandinav yazarları, özellikle de Saxo Grammaticus (c. 1200), Danlara atıfta bulunmuştur.