Dopamin

Dopamin

Adlandırmalar
IUPAC adı 4-(2-aminoethyl)benzene-1,2-diol
Diğer adlar Oksitiramin, Prolaktin inhibe edici faktör, Prolaktin inhibe edici hormon
Tanımlayıcılar
CAS numarası	51-61-6
3D model (JSmol)	Etkileşimli görüntü
ChemSpider	661
DrugBank	DB00988
ECHA InfoCard	100.000.101
KEGG	C03758
PubChem CID	681
CompTox Bilgi Panosu (EPA)	DTXSID6022420
SMILES NCCc1cc(O)c(O)cc1
Özellikler
Kimyasal formül	C8H11NO2
Molekül kütlesi	153,18 g mol−1
Aksi belirtilmediği sürece madde verileri, Standart sıcaklık ve basınç koşullarında belirtilir (25 °C [77 °F], 100 kPa).
Bilgi kutusu kaynakları

Dopamin (DA, 3,4-dihidroksifeniletilamin), hücrelerde ve canlılarda önemli rol oynayan nöromodülatör bir moleküldür. Çoğu hayvanda ve bazı bitkilerde sentezlenir. Katekolamin ve feniletilamin familyasından olan bir organik bileşiktir.^[1] Beyin ve böbreklerde sentezlenen L-DOPA molekülünden bir adet karboksil grubunun çıkarılmasıyla sentezlenen bir amindir. Dopamin, merkezi sinir sisteminde nörotransmiter olarak görev yapar. Nörotransmitterler beynin belirli bölgelerinde sentezlenir, ancak sistemsel olarak birçok bölgeyi etkilerler. Beyin, biri ödül sisteminde önemli bir rol oynayan birkaç farklı dopamin yolağı içerir. Hafıza, hareket, motivasyon, ruh hali ve dikkat süresi dahil olmak üzere birçok vücut fonksiyonunda rol oynar.^[2] Genellikle yapılması durumunda sonucunda ödül beklenen eylemler ve aktiviteler, beyindeki dopamin seviyesini artırır.^[3] Birçok bağımlılık yapan ilaç dopamin seviyelerini arttırarak çalışır.^[4]

Popüler kültürde ve medyada, dopamin genellikle "mutluluk hormonu" olarak tasvir edilir. Ancak farmakolojideki mevcut görüş, dopaminin sonucunda ödül beklenen aktiviteler için motivasyon hissiyatında (arzu etme) rol oynadığıdır. Eğer yapılması düşünülen eylem sonucunda ödül getirmiyor ise veya eylemin sonucu canlı için öneme sahip değilse dopamin salgısında azalma, eğer eylemin sonucunda beklenen bir ödül (örnek; yemek pişiren bir kişi, yemeği yeme ödülü ile motive olarak hareket eder) var ise dopamin salgısında artış görülür.^[5][6][7][8]

Merkezi sinir sisteminin dışında, dopamin temel olarak hücrelerin iletişiminde rol oynar. Kan damarlarında norepinefrin salınımını inhibe eder ve vazodilatör görevi görür; böbreklerde sodyum atılımını ve idrar çıkışını artırır; pankreasta insülin üretimini azaltır; sindirim sisteminde gastrointestinal motiliteyi (içeriğin sindirim sistemi boyunca hareket etme hızı) azaltır ve bağırsak mukozasını korur; bağışıklık sisteminde lenfositlerin aktivitesini azaltır.

Sinir sisteminin bazı hastalıkları, dopamin sisteminin işlev bozuklukları ile ilişkilidir. Bu hastalıkları tedavi etmek için kullanılan bazı temel ilaçlar, dopaminin etkilerini değiştirerek çalışır. Parkinson hastalığı (PD), Huntington hastalığı, fibromiyalji, dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu (DEHB), huzursuz bacak sendromu, madde kullanım bozuklukları, bipolar bozukluk, obsesif-kompulsif bozukluk (OKB), majör depresif bozukluk ve şizofreni dopamin sistemi bozuklukları ile ilişkilendirilmiştir.^[9]

1. ^ PubChem. "Dopamine". pubchem.ncbi.nlm.nih.gov (İngilizce). 7 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Ekim 2022. 
2. ^ "Dopamine: What It Is, Function & Symptoms". Cleveland Clinic. 17 Nisan 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Ekim 2022. 
3. ^ Berridge, Kent C. (1 Nisan 2007). "The debate over dopamine's role in reward: the case for incentive salience". Psychopharmacology (İngilizce). 191 (3): 391-431. doi:10.1007/s00213-006-0578-x. ISSN 1432-2072. 
4. ^ Wise, Roy A.; Robble, Mykel A. (4 Ocak 2020). "Dopamine and Addiction". Annual Review of Psychology (İngilizce). 71 (1): 79-106. doi:10.1146/annurev-psych-010418-103337. ISSN 0066-4308. 6 Ekim 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Ekim 2022. 
5. ^ Nestler, Eric J. (2009). Molecular neuropharmacology : a foundation for clinical neuroscience. 2nd ed. Steven E. Hyman, Robert C. Malenka. New York: McGraw-Hill Medical. ISBN 978-0-07-164119-7. OCLC 273018757. 
6. ^ Baliki, Marwan N.; Mansour, Ali; Baria, Alex T.; Huang, Lejian; Berger, Sara E.; Fields, Howard L.; Apkarian, A. Vania (9 Ekim 2013). "Parceling Human Accumbens into Putative Core and Shell Dissociates Encoding of Values for Reward and Pain". Journal of Neuroscience (İngilizce). 33 (41): 16383-16393. doi:10.1523/JNEUROSCI.1731-13.2013. ISSN 0270-6474. PMC 3792469 $2. PMID 24107968. KB1 bakım: PMC biçimi (link)
7. ^ Wenzel, Jennifer M.; Rauscher, Noah A.; Cheer, Joseph F.; Oleson, Erik B. (21 Ocak 2015). "A Role for Phasic Dopamine Release within the Nucleus Accumbens in Encoding Aversion: A Review of the Neurochemical Literature". ACS Chemical Neuroscience (İngilizce). 6 (1): 16-26. doi:10.1021/cn500255p. ISSN 1948-7193. PMC 5820768 $2. PMID 25491156. 23 Kasım 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Ekim 2022. KB1 bakım: PMC biçimi (link)
8. ^ Puglisi-Allegra, Stefano; Ventura, Rossella (2012). "Prefrontal/accumbal catecholamine system processes high motivational salience". Frontiers in Behavioral Neuroscience. 6. doi:10.3389/fnbeh.2012.00031. ISSN 1662-5153. PMC 3384081 $2. PMID 22754514. KB1 bakım: PMC biçimi (link)
9. ^ "Dopamine: What It Does for You and Related Conditions". Verywell Health (İngilizce). 11 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Ekim 2022.