Evanjelikalizm

Makale serilerinden
Hristiyanlık
İsa Mesih Hristiyanlıkta İsa Bakire doğumu Çarmıha gerilişi Dirilişi tezahürü
Kitab-ı Mukaddes Temeller Eski Ahit Yeni Ahit İncil Kanon Kilise İtikat Yeni Anlaşma
İlahiyat Tanrı Teslis Baba Oğul Kutsal Ruh Apolojetik İlahiyatın tarihçesi Görev Kristoloji Kurtuluş Vaftiz
Tarihçe Gelenek Meryem Havariler Çağı Havari Hristiyan İbraniler Petrus Pavlus İznik öncesi dönem Kilise Babaları Konstantin Konsil Augustinus Doğu-Batı ayrılması Haçlı Seferleri Thomas Aquinas Martin Luther Reform
Mezhepler Topluluklar Batı Katolik Protestan Adventist Anabaptist Anglikan Baptist Evanjelik Kalvinist Kutsaliyetçi Lüterci Metodist Pentikostal Quaker Doğu Doğu Katolik Doğu Ortodoks Oryantal Ortodoks Reformcu Doğu Ortodoks Süryani Antiteslisçi Birlikçi Pentikostal Mormon Yehova'nın Şahidi
İlgili maddeler Diğer dinler Dua Ekümeniklik Eleştiri Liturji Müzik Sanat Sembolizm Terörizm Vaaz
g t d

Evanjelikalizm, Evanjelikal Hristiyanlık veya Evanjelikal Protestanlık, Protestanlık'ta, İncil'in özünün sadece lütufla, yalnızca İsa'nın kefaretine imanla kurtuluş öğretisinden oluştuğu inancını koruyan, dünya çapında bir mezhepsel bir harekettir.^[1][2][3] Evanjelikler, kurtuluşta İncil'in Tanrı'nın insanlığa vahiy olarak yetkisi ve Hristiyan mesajını yayma konusundaki dönüşümün veya "tekrar doğma" deneyiminin merkeziliğine inanırlar. Hareket, uzun süredir Anglosfer'de, 19., 20. ve 21. yüzyılların başlarına yayılmadan önce var oldu.

Evanjelikalizm'in kökenleri genellikle 1738 yılına kadar, Pietizm, Püritenlik, Presbiteryenlik ve Moravya Kilisesi (özellikle piskoposu Nicolaus Zinzendorf ve Herrnhut'taki topluluğu) dahil olmak üzere kuruluşuna katkıda bulunan çeşitli teolojik akışlarla izlenir.^[4] Öncelikle, John Wesley ve diğer erken Metodistler İlk Büyük Uyanış sırasında bu yeni hareketi ateşlemenin kökenindeydiler. Bugün, Protestan dallarda ve belirli bir dalda toplanmayan çeşitli mezheplerde Evanjelikler bulunur.^[5] Protestan hareketin liderleri ve önemli figürleri arasında John Wesley, George Whitefield, Jonathan Edwards, Billy Graham, Bill Bright, Harold Ockenga, John Stott ve Martyn Lloyd-Jones bulunmaktaydı. Hareket, Britanya ve ABD'deki Büyük Uyanışlar ile 18. ve 19. yüzyıllarda büyük bir ivme kazandı.

2016 yılında, dünyada tahmini olarak 619 milyon Evanjelik bulunmakta olup bu da dört Hristiyandan birinin Evanjelik olduğu anlamına gelmektedir.^[6] Amerika Birleşik Devletleri, dünyanın en büyük evanjelik nüfusuna sahip olup^[7] Amerikalı Evanjelikler, ülke nüfusunun dörtte birini ve tek en büyük dini grubunu oluşturmaktadırlar.^[8][9] Mezheplerarası bir koalisyon olarak, Protestan mezhep ve geleneğinde, özellikle Kalvinist, Baptist, Wesleyan, Pentekostal ve karizmatik kiliselerde, Evanjelikler bulunabilir.^[10][11]

1. ^ Stanley, Brian (2013). The Global Diffusion of Evangelicalism: The Age of Billy Graham and John Stott. 5. Downers Grove, Illinois: IVP Academic. s. 11. ISBN 978-0-8308-2585-1. 
2. ^ The Concise Oxford Dictionary. Oxford University Press. 1978. 
3. ^ Operation World, 18 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 3 Haziran 2020 
4. ^ Brian Stiller, Evangelicals Around the World: A Global Handbook for the 21st Century, Thomas Nelson, USA, 2015, pp. 28, 90.
5. ^ "Christianity report" (PDF). 5 Ağustos 2013 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Haziran 2020. 
6. ^ Loup Besmond de Senneville, la-croix.com, Dans le monde, un chrétien sur quatre est évangélique 11 Kasım 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., France, 25 Ocak 2016 (Fransızca)
7. ^ How Many Evangelicals Are There?, Wheaton College: Institute for the Study of American Evangelicals, 30 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 3 Haziran 2020 
8. ^ Smith, Gregory A.; Masci, David (3 Mart 2018). "5 facts about U.S. evangelical Protestants". Pew Research Center. 1 Mart 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Haziran 2020. 
9. ^ "Religion in America: US Religious groups". Pew Research Center. 29 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Haziran 2020. 
10. ^ Mohler (2011, ss. 106–108): "A new dynamic emerged in the last half of the twentieth century as the charismatic and Pentecostal movements also began to participate in the larger evangelical world. By the end of the century, observers would often describe the evangelical movement in terms of Reformed, Baptist, Wesleyan, and charismatic traditions."
11. ^ Ohlmann 1991, s. 155.