Godfrey Harold Hardy

Şablon:Postnominals G. H. Hardy
Hardy, y. 1927
Doğum	Godfrey Harold Hardy 7 Şubat 1877(1877-02-07) Cranleigh, Surrey, İngiltere
Ölüm	1 Aralık 1947 (70 yaşında) Cambridge, Cambridgeshire, İngiltere
Defin yeri	Trinity College Şapeli[1] 52°12′26.6″K 0°7′2.6″D / 52.207389°K 0.117389°D / 52.207389; 0.117389
Vatandaşlık	Birleşik Krallık
Eğitim	Trinity College(1896-1898) Cranleigh School (1889) Winchester College (1890-1896) Cambridge Üniversitesi
Mezun olduğu okul(lar)	University of Cambridge
Tanınma nedeni	Hardy notasyonu Hardy teoremi Hardy–Littlewood çember metodu Hardy–Weinberg ilkesi Birinci Hardy–Littlewood varsayımı İkinci Hardy–Littlewood varsayımı İkiz asal varsayımı
Ödüller	Fellow of the Royal Society (1910)[2] Smith's Prize (1901) Royal Medal (1920) Josiah Willard Gibbs Lectureship (1928) De Morgan Medal (1929) Chauvenet Prize (1932) Sylvester Medal (1940) Copley Medal (1947)
Kariyeri
Dalı	Matematik, Matematiksel analiz, Sayı teorisi
Çalıştığı kurum	Cambridge Üniversitesi (1945-1931) (Trinity College, Cambridge Oxford Üniversitesi (1919-1931) (New College, Oxford) Cambridge Üniversitesi (1900-1919)
Tez	(1903[3])
Doktora danışmanı	A. E. H. Love E. T. Whittaker
Doktora öğrencileri	Mary Cartwright (1930), Srinivasa Ramanujan (1916), Lancelot Stephen Bosanquet (1930), Sydney Chapman (1911), I. J. Good (1941), Frank Vigor Morley (1923), Cyril Offord (1936), Harry Pitt (1938), Richard Rado (1935), Robert Alexander Rankin (1940), K. Ananda Rau (1919), Frank Smithies (1937), Donald C. Spencer (1939), Edward Charles Titchmarsh (1923), Tirukkannapuram Vijayaraghavan (1929), Edward Maitland Wright, Ughtred Shuttleworth Haslam-Jones, A. C. Bassett, P. L. Srivastava, R. Profitt, Edgar G. Phillips, P. M. Owen, M. M. Ahmed
Diğer önemli öğrencileri	Sydney Chapman, Edward Titchmarsh, Ethel Newbold, Charles Fox
Etkilendikleri	Camille Jordan
Etkiledikleri	Srinivasa Ramanujan

Godfrey Harold Hardy FRS^[2] (7 Şubat 1877 - 1 Aralık 1947),^[4] sayı teorisi ve matematiksel analizdeki başarılarıyla tanınan İngiliz bir matematikçiydi.^[5][6] Biyolojide, popülasyon genetiğinin temel bir ilkesi olan Hardy-Weinberg ilkesi olarak da bilinen, tür içi gen alışverişinin fazla olduğu topluluklarda başat ve çekinik genetik özelliklerin dağılımının oranı hakkındaki teorisiyle bu konudaki tartışmaya son vermiştir.

G. H. Hardy, genellikle matematik alanının dışındakiler tarafından 1940 tarihli makalesi A Mathematician's Apology (Bir Matematikçinin Savunması) ile tanınır ve genellikle meslekten olmayanlar (laikat) için yazılmış, çalışan bir matematikçinin zihnine dair en iyi kavrayışlardan biri olarak kabul edilir.

Hardy, 1914'ten itibaren ünlü hale gelen Hint matematikçi Srinivasa Ramanujan'ın danışmanıydı.^[7] Hardy neredeyse anında Ramanujan'ın olağanüstü parlaklığını fark etti ve Hardy ile Ramanujan yakın çalışma arkadaşı oldu. Paul Erdős tarafından yapılan bir röportajda, Hardy'ye matematiğe en büyük katkısının ne olduğu sorulduğunda, Hardy tereddüt etmeden bunun Ramanujan'ın keşfi olduğunu söyledi.^[8] Hardy, Ramanujan üzerine bir konferansta "onunla olan ilişkim hayatımdaki tek romantik olaydır" dedi.^[9]:2

1. ^ "Godfrey Harold Hardy". 19 Temmuz 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Şubat 2021. 
2. ^ ^{a b} Titchmarsh, E. C. (1949). "Godfrey Harold Hardy. 1877–1947". Obituary Notices of Fellows of the Royal Society. 6 (18): 446-461. doi:10.1098/rsbm.1949.0007. 
3. ^ Mathematics Genealogy Project'te Godfrey Harold Hardy
4. ^ GRO Register of Deaths: DEC 1947 4a 204 Cambridge – Godfrey H. Hardy, aged 70
5. ^ O'Connor, John J.; Robertson, Edmund F., "Godfrey Harold Hardy", MacTutor Matematik Tarihi arşivi 
6. ^ Mathematics Genealogy Project'te Godfrey Harold Hardy
7. ^ "THE MAN WHO KNEW INFINITY: A Life of the Genius Ramanujan". 5 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Aralık 2010. 
8. ^ Alladi, Krishnaswami (19 Aralık 1987). "Ramanujan—An Estimation". The Hindu. Madras, India. ISSN 0971-751X. . Hoffman, Paul (1998). The Man Who Loved Only Numbers. Fourth Estate. ss. 82-83. ISBN 1-85702-829-5. 'dan alıntılanmıştır.
9. ^ Hardy, G. H. (1999). Ramanujan: Twelve Lectures on Subjects Suggested by his Life and Work. Providence, RI: AMS Chelsea. ISBN 978-0-8218-2023-0.