Hekzan

Hekzan

Adlandırmalar
Sistematik IUPAC adı Hekzan[1]
Tanımlayıcılar
CAS numarası	110-54-3
3D model (JSmol)	Etkileşimli görüntü
Beilstein Referansı	1730733
ChEBI	CHEBI:29021
ChemSpider	7767
DrugBank	DB02764
ECHA InfoCard	100.003.435
EC Numarası	203-777-6
Gmelin Referansı	1985
KEGG	C11271
MeSH	n-hekzan
PubChem CID	8058
RTECS numarası	MN9275000
UN numarası	1208
CompTox Bilgi Panosu (EPA)	DTXSID0021917
SMILES CCCCCC
Özellikler
Kimyasal formül	C6H14
Molekül kütlesi	86,18 g mol−1
Görünüm	Renksiz sıvı
Koku	Petrolik
Yoğunluk	0.6548 g mL−1
Erime noktası	(−96)-(−94) °C; (−141)-(−137) °F; 177-179 K
Kaynama noktası	68.5-69.1 °C; 155.2-156.3 °F; 341.6-342.2 K
Çözünürlük (su içinde)	9.5 mg L−1
log P	3.764
Buhar basıncı	17.60 kPa (at 20.0 °C)
Henry yasası sabiti (kH)	7.6 nmol Pa−1 kg−1
Tehlikeler
NFPA 704 (yangın karosu)	3 2 0
NIOSH ABD maruz kalma limitleri:
PEL (izin verilen)	TWA 500 ppm (1800 mg/m³)
Aksi belirtilmediği sürece madde verileri, Standart sıcaklık ve basınç koşullarında belirtilir (25 °C [77 °F], 100 kPa).
Bilgi kutusu kaynakları

Hekzan, C₆H₁₄, düz zincirli bir alkandır. Laboratuvarlarda yağ çözücü olarak, ayrıca sanayide organik çözücü olarak kullanılmaktadır. Hekzan, saf olduğunda kokusuz ve kaynama noktası yaklaşık 69 °C olan renksiz bir sıvıdır. Ucuz, nispeten güvenli, büyük ölçüde tepkimeye girmeyen ve kolayca buharlaşabilen apolar bir çözücü olarak yaygın şekilde kullanılır ve modern benzin karışımları yaklaşık %3 hekzan içerir.^[2]

Hekzanlar terimi, değişen miktarlarda 2-metilpentan ve 3-metilpentan izomerik bileşikleri ve muhtemelen daha küçük miktarlarda izomerik olmayan C5, C6 ve C7 içeren, büyük ölçüde (>%60) n-hekzandan oluşan bir karışımı ifade eder. Bu "hekzan" karışımları saf hekzandan daha ucuzdur ve genellikle tek bir izomer gerektirmeyen büyük ölçekli işlemlerde kullanılır (örneğin temizleme solventi olarak veya kromatografi için).

Hekzanın fazla solunması sonucunda zehirlenmeler olmaktadır.

1. ^ "n-hexane – Compound Summary". PubChem Compound. ABD: Identification and Related Records. 16 Eylül 2004. 17 Ağustos 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Aralık 2011. 
2. ^ "n-Hexane - Hazardous Agents". Haz-Map. 6 Aralık 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Temmuz 2022.