Kerberos (uydu)

Kerberos

Kerberos'un New Horizons tarafından 14 Temmuz 2015'te 396.100 km mesafeden çekilen fotoğrafı
Keşif[1]
Keşfeden	Showalter, M. R. et al.
Keşif tarihi	28 Haziran 2011 (20 Temmuz 2011'de doğrulandı)
Adlandırmalar
MPC belirtmesi	Pluto IV
Telaffuz	/ˈkɜːrbərɒs, -əs/
Adın kaynağı	Κέρβερος Kerberos
Alternatif adlar	S/2011 (134340) 1 S/2011 P 1
Sıfatlar	Kerberean /kɜːrˈbɪəriən/[2]
Yörünge özellikleri[3]
Yarı büyük eksen	57783±19 km[4]
Dış merkezlik	0,00328 ± 0,00020
Yörünge periyodu	32,16756±0,00014 g[4]
Eğiklik	0,389°±0,037°
Doğal uydusu	Plüton
Fiziksel özellikler
Görünür büyüklük	26,1±0,3[1]
Boyutlar	19 × 10 × 9 km[5]
Kütle	1,65×1016 kg[notes 1]
Sinodal dönme süresi	5,31 ± 0,10 d (kaotik)[5]
Eksen eğikliği	96°[7]
Albedo	0,56 ± 0,05[5]
Wikimedia Commons'ta ilgili ortam

Kerberos, (P4, S/2011 P 1 ya da S/2011 (134340)^{[Not 1]} 1 olarak da bilinir) en uzun ekseninde yaklaşık 19 kilometre boyunda olan Plüton'un küçük bir doğal uydusudur. Plüton'un keşfedilen dördüncü doğal uydusuydu ve varlığı 20 Temmuz 2011'de ilan edildi.^[1] Temmuz 2015'te New Horizons uzay aracı tarafından Plüton ve diğer dört uydusuyla birlikte görüntülendi. Kerberos'un New Horizons görevinde elde edilen ilk görüntüsü 22 Ekim 2015'te kamuoyuna açıklandı.^[8]

1. ^ ^{a b c} "New Satellite of (134340) Pluto: S/2011 (134340) 1". Central Bureau for Astronomical Telegrams. International Astronomical Union. 20 Temmuz 2011. 26 Mayıs 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Temmuz 2011. 
2. ^ per "Cerberean." Oxford Dictionary of English 2e, Oxford University Press, 2003.
3. ^ Showalter, M. R.; Hamilton, D. P. (3 Haziran 2015). "Resonant interactions and chaotic rotation of Pluto's small moons". Nature. 522 (7554): 45-49. Bibcode:2015Natur.522...45S. doi:10.1038/nature14469. PMID 26040889. 
4. ^ ^{a b} "DPS 2015: Pluto's small moons Styx, Nix, Kerberos, and Hydra [UPDATED]". www.planetary.org. 10 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Eylül 2020. 
5. ^ ^{a b c} "Special Session: Planet 9 from Outer Space - Pluto Geology and Geochemistry". YouTube. Lunar and Planetary Institute. 25 Mart 2016. 28 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Mayıs 2019. 
6. ^ Brozović, Marina; Showalter, Mark R.; Jacobson, Robert A.; Buie, Marc W. (Ocak 2015). "The orbits and masses of satellites of Pluto". Icarus. 246: 317-329. Bibcode:2015Icar..246..317B. doi:10.1016/j.icarus.2014.03.015. 
7. ^ Weaver, H. A.; Buie, M. W.; Showalter, M. R.; Stern, S. A. (18 Nisan 2016). "The Small Satellites of Pluto as Observed by New Horizons". Science. 351 (6279): aae0030. arXiv:1604.05366 $2. Bibcode:2016Sci...351.0030W. doi:10.1126/science.aae0030. PMID 26989256. 
8. ^ "Last of Pluto's Moons – Mysterious Kerberos – Revealed by New Horizons". NASA. 23 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ekim 2015. 

Kaynak hatası: <ref> "notes" adında grup ana etiketi bulunuyor, ancak <references group="notes"/> etiketinin karşılığı bulunamadı (Bkz: Kaynak gösterme)