Lokum

Lokum
Farklı çeşitlerde lokumlar, İstiklal Caddesi, İstanbul
Alternatif isim	Râhatü’l-hulkûm veya Türk lokumu
Ülke(ler)	Osmanlı İmparatorluğu
Türü	Şekerleme
Ana malzemeler	Nişasta, şeker, su
Çeşitleri	Meyveli, fındıklı, fıstıklı

Lokum; su, şeker, nişasta ve sitrik asit veya tartarik asit veya potasyum bitartarat ile hazırlanan lokum kitlesine gerektiğinde çeşni maddeleri, kuru veya kurutulmuş meyveler ve benzeri maddelerin ilavesiyle tekniğine uygun olarak hazırlanan geleneksel bir Türk tatlısıdır.

Arapçada "rahat-ul hulküm" (boğaz rahatlatan) olarak geçmekte olan ve bu tamlamadan türetilen lokum, kimi kaynaklara göre 15. yüzyıldan beri Anadolu'da yapılmaktadır.^[1] Kimi kaynaklara göre ise 18. yüzyıl sonunda Ali Muhiddin Hacı Bekir tarafından sert şekerlerden sıkılan I. Abdülhamit'in yumuşak şekerleme isteği üzerine açılan bir yarışma neticesi icat edilmiş ve bu yarışmada da Muhittin Hacı Bekir birinci olmuştur.^[2] Bununla birlikte ister 18. yüzyıl ister 15. yüzyılda icat edilmiş olsun lokumu seri olarak üreten, popülerleştiren ve Avrupa'ya tanıtan kişinin Ali Muhittin Hacı Bekir olduğu tartışmasızdır. Lokum, Avrupa'da 19. yüzyılda bir İngiliz gezgininin Avrupa'ya Hacı Bekir'in lokumunu götürmesi ile yayılmaya başladı.^[3]

1. ^ "Kahvenin yanına en çok o yakışır". 10 Nisan 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Ocak 2011. 
2. ^ Carol Helstosky, Food culture in the Mediterranean, 2011, xvi 7 Ocak 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
3. ^ Carr, David. Candymaking in Canada: the history and business of Canada's confectionery. 7 Ocak 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Ocak 2011.