Magnesia Muharebesi | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Roma–Selevkos Savaşı | |||||||||
Magnesia Muharebesi'nden sonra M.Ö. 180'de Pergamon Krallığının Sınırları. Anadolu ve ön Asya'da Bergama Krallığı genişlemiş, Selefkî İmparatorluğu daralmış | |||||||||
| |||||||||
Taraflar | |||||||||
Roma Cumhuriyeti Pergamon Krallığı | Selefkî İmparatorluğu, Galatyalı Keltler | ||||||||
Komutanlar ve liderler | |||||||||
Scipio Africanus II. Eumenes Konsül Lucius Cornelius Scipio |
Büyük Antiokhos IV. Seleukos[1] General Zeuxis | ||||||||
Güçler | |||||||||
30.000 (Titus Livius C.37 s.44) 50,000 (Grainger)[2] |
70,000 (Titus Livius C.37 s.44) 50,000 (Grainger)[3] | ||||||||
Kayıplar | |||||||||
asgari 349 (Appian, Syriaca 7) 5,000 (Grainger)[4] |
50.000 kadar ölü ve esir (Titus Livius C.37 s.44) ve (Appian, Syriaca c.7) 10,000 (Grainger)[4] |
Magnesia Muharebesi, Temmuz MÖ 190 yılında Selefkî hükümdarı III. Antiokhos ordusu ile Konsül Lucius Cornelius Scipio ve (Scipio Africanus adı verilen) kardeşi Lucius Cornelius Scipio Asiaticus komutasındaki Roma ordusu ve müttefiki Pergamon (Bergama) Kralı II. Eumenes arasında Manisa yakınlarında yapılan bir meydan muharebesidir. Romalılar bu muharebede çok üstün bir galibiyet kazanmışlardır ve o zamana kadar büyük kısmı Selefkîler tarafından idare edilmekte olan Anadolu'nun içişleri de tümüyle efektif olarak Roma idaresine geçmiştir. Bu muharebe için ana kaynaklar başlıca Romalı tarihçi olan Titus Livius ve Yunan kökenli Roma tarihçisi Appianus'un kaleme aldıkları tarihleridir.