Our website is made possible by displaying online advertisements to our visitors.
Please consider supporting us by disabling your ad blocker.

Responsive image


Magnesia Muharebesi

Magnesia Muharebesi
Roma–Selevkos Savaşı

Magnesia Muharebesi'nden sonra M.Ö. 180'de Pergamon Krallığının Sınırları. Anadolu ve ön Asya'da Bergama Krallığı genişlemiş, Selefkî İmparatorluğu daralmış
TarihM.Ö. Temmuz 190
Bölge
Magnesia ad Sipylum, Manisa, Türkiye
Sonuç Mutlak Romen–Pergamon zaferi
Coğrafi
Değişiklikler
Pergamon Krallığı, Lidya ve Karya bölgelerini ele geçirdi.
Taraflar
Roma Cumhuriyeti Pergamon Krallığı Selefkî İmparatorluğu, Galatyalı Keltler
Komutanlar ve liderler
Scipio Africanus
II. Eumenes
Konsül Lucius Cornelius Scipio
Büyük Antiokhos
IV. Seleukos[1]
General Zeuxis
Güçler
30.000 (Titus Livius C.37 s.44)
50,000 (Grainger)[2]
70,000 (Titus Livius C.37 s.44)
50,000
(Grainger)[3]
Kayıplar
asgari 349 (Appian, Syriaca 7)
5,000 (Grainger)[4]
50.000 kadar ölü ve esir (Titus Livius C.37 s.44) ve (Appian, Syriaca c.7)
10,000
(Grainger)[4]

Magnesia Muharebesi, Temmuz MÖ 190 yılında Selefkî hükümdarı III. Antiokhos ordusu ile Konsül Lucius Cornelius Scipio ve (Scipio Africanus adı verilen) kardeşi Lucius Cornelius Scipio Asiaticus komutasındaki Roma ordusu ve müttefiki Pergamon (Bergama) Kralı II. Eumenes arasında Manisa yakınlarında yapılan bir meydan muharebesidir. Romalılar bu muharebede çok üstün bir galibiyet kazanmışlardır ve o zamana kadar büyük kısmı Selefkîler tarafından idare edilmekte olan Anadolu'nun içişleri de tümüyle efektif olarak Roma idaresine geçmiştir. Bu muharebe için ana kaynaklar başlıca Romalı tarihçi olan Titus Livius ve Yunan kökenli Roma tarihçisi Appianus'un kaleme aldıkları tarihleridir.

  1. ^ http://mcadams.posc.mu.edu/txt/ah/Livy/Livy37.html#livy.hist.37.41 27 Mart 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.Titus Liius, Tarih C.37 s.41
  2. ^ Grainger 2002, s. 321.
  3. ^ Grainger 2002, s. 314.
  4. ^ a b Grainger 2002, s. 328.

Previous Page Next Page