h değerleri | Birimler |
---|---|
6,62606957(29)×10-34 | J·s |
4,135667516(91)×10-15 | eV·s |
6,62606957(29)×10-27 | erg·s |
ħ değerleri | Birimler |
1,054571726(47)×10-34 | J·s |
6,58211928(15)×10-16 | eV·s |
1,054571726(47)×10-27 | erg·s |
hc değerleri | Birimler |
1,98644568×10-25 | J·m |
1,23984193 | eV·μm |
Planck sabiti (h), bir fizik sabitidir ve kuantum mekaniğindeki aksiyonum kuantumu için kullanılır. Değeri h= 6.62607015×10−34 J⋅s' dir. Planck sabiti daha önceleri bir Fotonun enerjisi (E) ile elektromanyetik dalgasının frekansı (ν) arasında bir orantı idi. Enerji ile frekans arasındaki bu ilişki Planck ilişkisi veya Planck formülü olarak adlandırılır:
, frekans; λ, dalga boyu ve c ışık hızı olduğunda aralarında λν = c ilişkisi vardır. Planck formülü şöyle de ifade edilebilir:
Bir parçacığın çizgisel momentumu p ise, parçacığın λ olasılık dalgası şöyle olur:
Frekans, çevrim bölü saniye yerine radyan bölü saniye açısal frekansı olarak ifade edilirse, Planck sabiti içindeki 2π katsayısı yutulur. Bu durumda sabit, indirgenmiş Planck sabiti veya Dirac sabiti adını alır. Bu, Planck sabitinin 2π'ye bölümüne eşittir ve ħ ("h-çubuk") sembolü ile gösterilir:
Bir fotonun enerjisi ω açısal frekansına bağlı olarak şöyledir.
Burada, ω = 2πν 'dir. İndirgenmiş Planck sabiti, kuantum mekaniğinde açısal momentumun kuantumudur.
Planck sabiti, kuantum kuramını bulanlardan biri olan, Max Planck'tan sonra adlandırıldı. Sabit 1900'de keşfedildi. Klasik istatistiksel mekanikte h ın değeri değel kendisinin olması gerekir.[1]
Sayfa 85'e bakın