Sulama

Sulama, mahsullerin, peyzaj bitkilerinin ve çimenlerin büyümesine yardımcı olmak için toprağa kontrollü olarak su verilmesidir. Sulama, 5.000 yılı aşkın bir süredir tarımın ana özelliklerinden biri olmuştur ve dünya çapında birçok kültür tarafından geliştirilmiştir. Sulama, kuru alanlarda ve ortalamanın altında yağış alınan zamanlarda mahsullerin yetiştirilmesine, peyzajın korunmasına ve bozulmuş toprakların yeniden yeşillendirilmesine yardımcı olur. Bu kullanımlara ek olarak sulama, mahsulleri dondan korumak, tahıl tarlalarında yabani ot büyümesini engellemek ve toprak konsolidasyonunu önlemek için de kullanılır. Ayrıca hayvanları serinletmek, tozu azaltmak, kanalizasyon suyunu bertaraf etmek ve madencilik faaliyetlerini desteklemek için de kullanılır. Yüzey ve yüzey altı sularının belirli bir yerden uzaklaştırılmasını sağlayan drenaj ise genellikle sulama ile birlikte incelenir.

Bitkilere suyun nasıl verildiğine göre farklılık gösteren çeşitli sulama yöntemleri vardır. Yerçekimli sulama olarak da bilinen yüzey sulama, en eski sulama şeklidir ve binlerce yıldır kullanılmaktadır. Fıskiyeli sulamada su, tarla içinde bir veya daha fazla merkezi noktaya borularla iletilir ve yüksek basınçlı fıskiyelerle dağıtılır. Mikro sulama, suyu düşük basınç altında borulu bir ağ üzerinden dağıtan ve her bitkiye küçük miktarda su deşarj eden bir sistemdir. Mikro sulama, fıskiyeli sulamaya göre daha az basınç ve su akışı kullanır. Damla sulama, suyu doğrudan bitkilerin kök bölgesine iletir. Toprak altı sulama, uzun yıllardır yüksek su tablalarına sahip bölgelerde tarla bitkilerinde kullanılmaktadır. Bitkilerin kök bölgesinin altındaki toprağı nemlendirmek için su tablasının yapay olarak yükseltilmesini içerir.

Sulama suyu yeraltı suyundan (kaynaklardan veya kuyulardan çıkarılan), yüzey suyundan (nehirlerden, göllerden veya rezervuarlardan çekilen) veya arıtılmış atık su, tuzdan arındırılmış su, drenaj suyu veya sis toplama gibi geleneksel olmayan kaynaklardan gelebilir. Sulama, yağmurla beslenen tarım olarak dünyanın birçok yerinde yaygın olan yağışa ek olabilir veya mahsullerin nadiren yağıştan herhangi bir katkıya dayandığı tam sulama olabilir. Tam sulama daha az yaygındır ve yalnızca çok düşük yağış alan kurak arazilerde veya yağmurlu mevsimlerin dışında yarı kurak alanlarda mahsul yetiştirildiğinde görülür.

Sulamanın çevresel etkileri, sulamanın bir sonucu olarak toprak ve suyun miktar ve kalitesinde meydana gelen değişikliklerle ve nehir havzalarında ve bir sulama projesinin mansabında doğal ve sosyal koşullar üzerindeki müteakip etkilerle ilgilidir. Bu etkiler, sulama planının kurulması ve işletilmesinden kaynaklanan hidrolojik koşulların değişmesinden kaynaklanmaktadır. Bu sorunlardan bazıları aşırı su çekimi yoluyla yeraltı akiferlerinin tükenmesidir. Toprak, kötü dağıtım homojenliği veya yönetim nedeniyle aşırı sulanabilir, su ve kimyasal israfına ve su kirliliğine yol açabilir. Aşırı sulama, yükselen su tablalarından derin drenaja neden olabilir ve bu da bir tür yüzey altı arazi drenajı ile su tablası kontrolü gerektiren sulama tuzluluğu sorunlarına yol açabilir.