| |||
Daniya qirolligiga qaram hudud | |||
---|---|---|---|
Madhiya: | Grenlandiya milliy madhiyasi | ||
Maʼmuriy markazi | Nuuk | ||
Yirik shahari | Nuuk | ||
Boshqa yirik shaharlari | Sisimiut, Ilulissat, Qaqortoq | ||
Asos solingan sanasi | 1979 | ||
Qirol | Frederik X | ||
Oliy komissar | Julie Præst Wilche | ||
Bosh vazir | Múte Bourup Egede | ||
YAIM (2008) | 1,1 mlrd (45-oʻrin) | ||
Rasmiy tili | Grenland tili | ||
Aholi (2022) | 56 583[1] (210-oʻrin) | ||
Zichligi | 0,0259 kishi./km² | ||
Millatlar tarkibi | Grenlandiya eskimoslari, danlar | ||
Dinlar tarkibi | Lyuterchilik | ||
Maydoni | 2 166 086 km² (12-oʻrin) | ||
Vaqt mintaqasi | UTC-4 − UTC±0 | ||
Telefon kodi | +299 | ||
Internet domeni | .gl | ||
Xaritada | |||
72°27′0″N 40°30′0″W / 72.45000°N 40.50000°W |
Grenlandiya Daniya Qirolligining[2] avtonom hududi[3] hisoblanadi. U qirollikdagi ikki avtonom hududning kattarogʻi boʻlib, ikkinchisi Farer orollaridir. Har ikkala hudud fuqarolari Daniyaning toʻlaqonli fuqarolari sanaladi. Grenlandiya Yevropa Ittifoqining dengiz orti mamlakatlari va hududlaridan biri boʻlgani bois, Grenlandiya fuqarolari Yevropa Ittifoqi fuqarolari hisoblanadi[4]. Grenlandiyaning poytaxti va eng yirik shahri Nuukdir. Grenlandiya Arktika va Atlantika okeanlari oʻrtasida, Kanada Arktika arxipelagining sharqida joylashgan. U dunyodagi eng katta orol boʻlib, unda dunyoning eng shimoliy quruqlik nuqtasi joylashgan – shimoliy qirgʻoqdagi Kaffeklubben oroli dunyodagi eng shimoliy shubhasiz quruqlik nuqtasi hisoblanadi. Materikdagi Cape Morris Jesup hududi 1960-yillargacha shunday deb hisoblangan edi. Iqtisodiy jihatdan Grenlandiya Daniyaning yordamiga juda qaram boʻlib, bu yordam hududning umumiy davlat daromadining deyarli yarmini tashkil etadi.
Shimoliy Amerika qitʼasining bir qismi boʻlsa-da, Grenlandiya 986-yildan boshlab ming yildan ortiq vaqt mobaynida Yevropa (ayniqsa, mustamlakachi davlatlar boʻlgan Norvegiya va Daniya) bilan siyosiy va madaniy jihatdan bogʻliq boʻlib kelgan[5]. Grenlandiyada kamida soʻnggi 4500 yil davomida hozirgi Kanadadan koʻchib kelgan ota-bobolarining avlodlari boʻlgan qutb atrofi xalqlari vaqti-vaqti bilan yashaganlar[6][7]. Norslar 10-asrdan boshlab Grenlandiyaning odam yashamaydigan janubiy qismiga oʻrnashdilar (bundan oldin ular Islandiyaga joylashgan edilar), 13-asrda esa bu yerlarga inuitlar kelib oʻrnashdi.
XVII asr boshlarida daniyalik-norvegiyalik sayyohlar yana Grenlandiyaga yetib kelishdi. 1814-yilda Daniya va Norvegiya ajralishgach, Grenlandiya Daniya Qirolligi tasarrufiga oʻtkazildi va 1953-yilda Daniya Konstitutsiyasiga muvofiq Daniya davlatiga toʻliq qoʻshib olindi, bu esa Grenlandiya aholisini Daniya fuqarosiga aylantirdi. 1979-yilgi Grenlandiya ichki boshqaruvi referendumida Daniya Grenlandiyaga ichki boshqaruv huquqini berdi; 2008-yilgi Grenlandiya oʻzini oʻzi boshqarish referendumida esa grenlandiyaliklar Oʻzini oʻzi boshqarish toʻgʻrisidagi qonun uchun ovoz berishdi, bu Daniya hukumatidan koʻproq vakolatlarni mahalliy Naalakkersuisut (Grenlandiya hukumati)ga oʻtkazdi[8]. Ushbu tuzilma doirasida Grenlandiya asta-sekin bir qator davlat xizmatlari va vakolat sohalari uchun mas’uliyatni oʻz zimmasiga ola boshladi. Daniya hukumati fuqarolik, pul-kredit siyosati va tashqi ishlar, shu jumladan mudofaa ustidan nazoratni saqlab qoladi[9]. Grenlandiya aholisining aksariyati inuitlardir. Global isish tufayli muzning erishi, mineral boyliklarning koʻpligi va Yevropa, Shimoliy Amerika va Arktika zonasi oʻrtasidagi strategik pozitsiyasi tufayli Grenlandiya buyuk kuchlar, jumladan, Rossiya va Qoʻshma Shtatlar uchun qiziqish uygʻotadi[10][11]. AQShning orolda harbiy bazasi (Pituffik kosmik bazasi) mavjud.
Aholi asosan janubi-gʻarbiy qirgʻoqda toʻplangan boʻlib, iqlim va geografik omillar kuchli taʼsir qiladi va orolning qolgan qismida aholi kam. Grenlandiyaning toʻrtdan uch qismi Antarktidadan tashqaridagi yagona doimiy muz qatlami bilan qoplangan. Aholisi 56 583 kishini tashkil etadi (2022)[12], Grenlandiya dunyodagi aholisi eng kam zich joylashgan mintaqadir[13]. Uning elektr energiyasi ishlab chiqarishining oltmish yetti foizi qayta tiklanadigan energiyadan, asosan gidroenergetikadan keladi[14].