Beduinen

Beduine (vo arabisch بدوي‎ badawī „nit sässhaft“, „nomadisch“) bezäichnet nomadischi Wüestibewooner (arabisch: al-bādiya, „Steppe, Wüesti“) uf dr Arabische Halbinsle, in dr Sürische Wüesti, Sinai, in Däil vo dr Sahara und im israelische Negev. D Beduine bruche s Wort badawī as Äigebezäichnig gwöönlig gar nid. Si sälber bezäichne sich as ʿarab (عرب‎, ‚Araber‘) im Gegesatz zu de Sässhafte (Nitnomade), ḥaḍar. Dä Begriff het sich uf Stedter und uf Buure bezooge und entspricht em arabische fallāḥūna (fallāḥīn). Dr Begriff Fellach („Spalter, Pflüeger“) zur Abgränzig zu de Beduine goot do druf zrug.^[1]

D Beduine si Araber und fast alli si Muslim. Si luege dr Ismael as iire Stammvater aa. E Hufe Beduine si hützudags sässhaft und wärde as Bedun (arabisch für Staatelosi) in vile arabische Staate stark diskriminiert.

1. ↑ Staatliches Museum für Völkerkunde Beduinen im Negev S. 14 f.